1. Munosib ism qo‘yish.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ismlarning yaxshisi bandalik va hamdni bildirganidir”, deganlar (Abdulloh, Hamidulloh, Abdurahmon kabi).
 

2. Chaqaloq qulog‘iga azon va takbir aytish.

Rofe’ roziyallohu anhu rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Fotima roziyallohu anhoning farzandi Hasan ibn Alining qulog‘iga azon aytayotganlarini ko‘rdim” (Imom Abu Dovud, Imom Termiziy rivoyati).

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kimning bolasi tug‘ilsa-yu, uning o‘ng qulog‘iga azon, chap qulog‘iga iqoma aytsa, unga Ummu Sibyon[1] zarar yetkaza olmas”, dedilar.

3. Chaqaloqning sochini olish, unga atab aqiqa qilish.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Har bir yangi tug‘ilgan bola tavalludi munosabati bilan yetti kunligida sochi olinib, ism qo‘yilib, o‘tkaziladigan aqiqa marosimi bilan garov qilingandir”.

Agar farzand tug‘ilganidan so‘ng yetti kunda aqiqa qilishga imkoniyat bo‘lmasa, 14 yoki 21 kunligida qilinadi. Bu muddat ichida ham imkoniyat topilmasa, boshqa xohlagan vaqtda qilsa ham bo‘ladi.

4. Chaqaloqning tanglayini ko‘tarish.

Abu Muso roziyallohu anhu aytadi: “O‘g‘lim tug‘ilganda uni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga olib bordim. U zot alayhissalom o‘g‘limga Ibrohim deb ism qo‘ydilar va xurmo bilan tanglayini ko‘tardilar. Unga baraka tilab duo qildilar” (Imom Buxoriy, Imom Muslim rivoyati).

Davron NURMUHAMMAD