Islom faqat diniy ahkomlardangina iborat bo'lgan din emas, balki u jamiyat ma'naviyati va ma'rifatini shakllantiruvchi hamda kamolga etkazuvchi, jumladan, uning ijtimoiy-siyosiy, ruhiy-ma'naviy talablarini qondiruvchi ta'limotdir. Ammo islomiy arkonlarning ijrosi barobarida inson diniy ilmsizlik sababli, ko'pgina muammolarga duch kelishi tabiiy holdir. Mana shu muammolardan biri mutaassiblik va dinda chuqur ketishdir.
Shariatimiz diniy mutaassiblikka va dinga chuqur berilishga doimo qarshi bo'lgan. Muqaddas dinimizning asl manbalari hisoblangan Qur'ondagi oyati karimalar va Sunnadagi hadisi shariflarda dindagi bu bid'atlar qattiq qoralangan. Chunki bu ikki illat turli zamonlarda har xil nomlar ostida dinimizga tasvirlab bo'lmas darajada zarar etkazgan, bu hol hozir ham har xil jarangdor nomlar va shiorlar ostida davom etmokda.
Ho'sh, diniy mutaassiblik, dinda chuqur ketishning o'zi nima? Dinimizning mazkur ikki illatga munosabati qanday?
Mutaassiblik — uning lug'aviy ma'nosi biron e'tiqodga yoki dunyoqarashga o'ta berilganlik, o'z fikrida qat'iy turib olib, boshqalarning fikrini inobatga olmaslik hamda inkor qilish va hamisha o'zini haq deb bilishdir. Hozirgi vaqtda bu "fanatizm" ham deyiladi. Mutaassib (fanat) kishi ko'r-ko'rona xoh to'g'ri, xoh noto'g'ri bo'lsin, o'ziga ma'qul bo'lgan bir fikrda mahkam turib, o'zining fikrini haq, boshqalarning fikrini esa nohaq deb e'tiqod qilgan holda o'z fikrini amalda kursatishga harakat qiladi.
Dinda g'ulu (g'uluv) ketish — "dinda chuqur ketish, diniy arkonlar va ibodatlarni bajarishda haddidan oshish, to'g'ri yo'ldan og'ib, noto'g'ri yo'lga burilish" ma'nolarini anglatadi.
Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilingan quyidagi hadis buning dalilidir: 'Bani Asad qabilasiga mansub bir ayol huzurimda o'tirgan edi. Shu payt Rasulullox sallallohu alayhi vasallam uyga kirib kelib: "Bu ayol kim — deb so'radilar. "Bu o'sha, kechasi uxlamay namoz o'kib chiqadigan ayol", — dedim. So'ng, mazkur ayolning ko'p namoz o'qishi hakida so'zlashdik, Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam : "Bunday qilmanglar, solih amallarni kurbingiz etganicha ado etinglar, qancha ibodat qilsangiz ham Alloh taologa malol kelmaydi-yu, biroq , o'zingizga malol kelib qolmasin! — dedilar. Hadisdan ma'lum bo'ladiki, har bir insonga dinda chuqur ketishdan yoxud mutaassibona bironta farz qilinmagan amalni o'ziga vojib qilib olib, so'ng bajarolmaydigan holatga tushib qolgandan ko'ra, mo''tadillik, ya'ni vasatiylik yo'lini tanlab solih amallarda mudom bo'lishi a'loroq va yaxshiroq ekan. Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam mazkur hadis orqali dinda chuqur ketishning oqibati yaxshi bo'lmasligini ma'lum qilib, ibodatga oid amallardan toqat etadiganini olishga buyurganlar. Jumladan, ibodatlarning shartlarini bajarishda ham g'ulu ketish dinimizda qattiq qoralanadi. Masalan, tahorat va g'uslda Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallamning sunnatlarida ko'rsatilgan me'yordan ortiq suv ishlatishni ulamolarimizning ayrimlari "isrof" desa, ba'zilari "g'ulu"ning bir ko'rinishi deb ham aytganlar. Shuningdek, g'ulu amali insonning eb-ichishi, kiyinishi va hatto kafanlanishida ham mavjuddir. Zero, Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam : (Mayyitni) kafanlashda haddingizdan oshmanglar , — deb buyurganlar.
Aslida, Alloh taboraka va taolo tomonidan nozil qilingan muqaddas dinimiz — Islomning asosini tashkil qilgan amallar bandalarning toqatidan kelib chiqqan holda farz qilingan, ya'ni mo''tadillik va bag'rikenglikka asoslangandir.
Uchqo'rg'on tumani
“Abdulxamidhoji Abduraxmon o'g'li”
jome masjidi imom-xatibi Ulug'bek Raxmatullayev
1. Duo qilish. Bu kun qilingan duolar eng afzal duodir.
Solihlardan biri aytadi: "Allohga qasam! Arafa kuni biror duo qilsam, bir yil o‘tmasidan turib uni xuddi yorishgan tong kabi amalga oshganini ko‘rdim".
O‘tgan solihlar ehtiyojlari uchun qiladigan duolarini arafa kuniga saqlab qo‘yishar edi. Qanchadan qancha orzu-umidlar va duolar arafa kunida ijobat qilingan.
2. Ushbu duoni ko‘p qilish. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Duolarning yaxshisi arafa kunidagi, men va mendan oldingi nabiylarning “Laa ilaha illallohu vahdahu laa shariyka lahu, lahul mulku va lahul hamdu va huva ’ala kulli shayin qodiyr”, deb aytgan duosidir”, dedilar.
3. Allohdan do‘zaxdan panoh so‘rash. Bu kundan ko‘ra do‘zaxdan ko‘p ozod bo‘ladigan kun yo‘q. Nabiy sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Arafa kuni, Alloh bandalarni do‘zaxdan ko‘p ozod qilganchalik boshqa biror kun yo‘q!”.
4. Takbiri tashriq aytish. Bu kunning bomdod namozidan boshlab takbir aytiladi. “Allohu akbar! Allohu akbar! Allohu akbar! Laa ilaha illallohu vallohu akbar! Allohu akbar va lillaahil hamd”.
5. Ro‘za tutish. Bu kun tutilgan ro‘za ikki yillik gunohlarga kafforot bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Arafa kunining ro‘zasi undan oldingi va undan keyingi yillardagi gunohlarga kafforot bo‘ladi deb Allohdan umid qilaman”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Arafa kuningiz muborak bo‘lsin. Alloh taolo sizni bu kunning fazilatlaridan to‘liq bahramand etsin.
Davron NURMUHAMMAD