Бир неча йил олдин Швециянинг парламенти мамлакатда эркаклар учун жамоат жойлари ва ҳожатхоналарида туриб сийишни тақиқлайдиган қонун лойиҳасини ишлаб чиққан эди. Қонун лойиҳаси муаллифларига кўра, улар гигиена нуқтаи назаридан шундай хулосага келишган. Умумий ҳожатхоналарда туриб сийиш оқибатида ҳожатхона ҳудуди сийдик билан тўлиб, турли нохушликларни келтириб чиқаради. Ўтириб ҳожат чиқарилганда эса, бундай ҳолат келиб чиқмайди.
Ушбу қонун лойиҳасини қўллаб-қувватлаган Швеция парламентидаги Сўллар партияси фракциясининг маълум қилишича, махсус ўтказилган тадқиқот тиббий хулосаларига кўра, ўтириб сийганда простатит, сийдик йўллари касалликларининг олди олинади, эркакнинг жинсий фаоллиги мустаҳкамланади. Тик туриб сийиш эркакнинг жинсий соғлигига ёмон таъсир кўрсатади. «Шунингдек, биз одамларга покиза ҳожатхоналардан фойдаланишга имконият яратамиз», — дейди партия вакили. Бу ҳақда Islamonline.uz хабар берди.
14 аср илгари Пайғамбаримиз Муҳаммад соллалоҳу алайҳи васаллам ҳам эркакларга ўтириб сийишни таълим берган эдилар. Оиша розияллоҳу анҳо: «Сизларга ким: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам тик туриб сийган эдилар, деса ишонманглар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам ўтирибгина сийган эдилар» деб айтган эдилар (Имом Аҳмад 1/192, Термизий 1/27, ибн Можа 307).
Ушбу ҳадис ровийси Термизий раҳимаҳуллоҳ: «Бу бобда ривоят қилинган ҳадисларнинг энг саҳиҳи шу ҳадисдир. Чунки бундай қилиш авратни тўсувчироқ ва пешобнинг сачрашидан ҳимоя қилувчироқдир» – деганлар.
Исломда фан билан шуғулланиш рағбатлантирилади, чунки ҳақиқат исломда экани, фан эса Қуръон ва суннатда айтилган нарсаларни фақат тасдиқлашини билишади.
Буни ғарблик мутафаккир Ш. Мисмар ҳам қайд этган: "Насронийлар фан туфайли дин-этиқодни йўқотмоқда, мусулмонлар эса аксинча, кучайтирмоқда". Фан бундан 1400 йил олдин Қуръон ва суннатда айтилган нарсаларни доимо тасдиқлайди, бу билан ҳатто бутун бошли фан бўлими - Қуръон ва суннатда илмий эъжоз ҳам шуғулланади.
Яқинда тиббиётга оид нашрларда пайдо бўлган хабарга кўра, тик турган ҳолда сийиш сийдик йўллари саратонига олиб келиши мумкин экан. Гап шундаки, тик турган ҳолда сийишда сийдик пуфаги сийдикдан тўлалигича бўшамас экан. Сийдик қолиб кетиши эса саратонга олиб келиши мумкин экан. Ўтирган ҳолда сийганда эса сийдик пуфаги тўлалигича сийдикдан бўшайди.
Пайғамбар Муҳаммад (с.а.в.) табиб ҳам, шифокор ҳам, олим ҳам бўлмаганлар, на ўқишни ва на ёзишни билганлар. Ундай бўлса, олимлар эндигина кашф қилган нарсани улар қаердан билганлар? Чунки буни ҳар нарсани билгувчи Аллоҳ билдирган. Аллоҳ бизни тўғри йўлдан – суннатдан адаштирмасин.
***
Сийиш билан боғлиқ нозик масалани жавобсиз қолдириш мумкин эмас, чунки «унитаз» билан боғлиқ муаммолар эркаклар соғлиғи умумий ҳолати ҳақида далолат беради. Бизнинг экспертлар - уролог, сексолог Катерина Комаревцева ва уролог, хирург Игорь Пирожок қай ҳолатда сийиш яхшироқ эканлиги ҳақида ҳикоя қилиб бердилар.
Катерина Комаревцева: «Нидерландиялик олимларнинг тадқиқот натижалари шуни тасдиқлайдики, ўтирган ҳолда сийиш эркаклар учун фойдали экан. Бу ҳолатда тос ости мушаклар бўшашади, мос равишда, сийдик оқими яхшиланади ва сийдик пуфайги яхшироқ бўшатилади».
«Эркак киши шикоят билан келганда сийдик қолдиғи қанча қолганлигини аниқлаш учун у сийишдан олдин ва сийгандан кейин УЗИ текширувига юборилади. У умуман қолмаган бўлиши ҳам, бир литр чиқиши ҳам мумкин. Айнан ўтирган ҳолда сийиш сийдикнинг тўлиқ чиқиб кетишини таъминлайди», – қўшимча қилди уролог.
Мутахассиснинг сўзларини Игорь Пирожок ҳам тасдиқлади: «Мен операциядан кейин мижозларимга айнан утирган ҳолда сийишни тавсия қиламан. Уларнинг ўзлари ҳам бу анча қулай эканлиги ҳақида ҳикоя қиладилар – сийдик пуфаги бундай ҳолатда камроқ оғриркан. Ўтирган ҳолда сийиш эркакларда сийдикни ҳайдайдиган мушакларга яхшироқ таъсир этади, тос туби мушакларининг бўшашини яхшилайди. Агар эркак киши ўтирган ҳолда сиядиган бўлса, сийдик пуфагидаги босим пасаяди ва сийдик қайтариладиган оқим бўлмайди – рефлюкс ҳам, пиелонефрит ҳужуми ҳам йўқ. Ша сабабли бундай муаммоси бўлган эркаклар ўтирган ҳолда сийганлари маъқул. Эҳтимол, бу ғайриодатий бўлиб туюлар, лекин тиббиёт нуқтаи назаридан бу мутлақо асослангандир».
Ўзбекистон мусулмонлари идораси матбуот хизмати
Холид ибн Валид розияллоҳу анҳу ёшлари ўтиб, кексайиб қолган чоғларида Мусҳафи шарифни олиб, йиғлаб туриб шундай дер эдилар: “Жиҳодлар билан овора бўлиб сени ўқий олмай қолдик”.
Бу қандайин гўзал узр! Хўш, биз ўзимизни нима деб оқлаймиз?! Холид ибн Валид розияллоҳу анҳу шундайин гап айтдилар, аммо биз нима деймиз?! Қиёмат кунида “Қуръони карим ўқишдан сени нима чалғитди?!” – деб сўралсак, нима деб жавоб берамиз?! Токи у бизни зараримизга эмас, фойдамизга ҳужжат бўлиши учун кўксимизга босиб, кечаю кундуз тиловат қилиб бормаймизми?! Ахир Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳ таолонинг зикрини лозим тут, Қуръони карим тиловатида маҳкам бўл. Чунки бу сенинг осмондаги руҳинг, ердаги зикрингдир” [1], деганлар.
Қурони карим оятларини тадаббур қилмасдан, маънолари ҳақида фикр юритмаган ҳолда, ҳеч қандай тушунчасиз кўп тиловат қилиш асосий мақсад эмас. Агар инсон бир неча оятни тадаббур қилса, тафсир китобларига мурожаат этса ёки тафсир дарсларига қатнашса, маъноларни ўзлаштирса ва уларга амал қилса, бу иши ўша инсон учун улкан яхшилик, хайр-барака бўлади.
Имом Ғаззолий ҳазратлари бундай дейдилар: “Қуръон сиз сўрашингиз мумкин бўлган ва у сизнинг сўровларингизга жавоб бера оладиган тирик Расулдир. Сиз унга қулоқ солсангиз, у сизни қондиради”.
Қалблари иймон нури ила қоришиб кетган зотлар учун, албатта, Қуръонда шифо бордир. Яна Қуръони каримда саросима, шайтоний васвасалар, нафсу ҳавога эргашишдан сақловчи шифо бор. Қуръон ўқиган пайтимизда бизни фаришталар қуршаб олади ва улар ҳам бизга қўшилиб Раҳмон бўлган Зотнинг оятларига қулоқ тутади. Само фаришталари туни билан Қуръонга қоим бўладиган ер фаришталарига яқинлашадилар. Энди айтинг-чи, одамлар ухлаётган пайтда, тун қоронғусида биз Қуръон тиловат қиляпмизми?! Еру осмонлар Робби бизга қулоқ соладиган даражада оятларини тиловат қиляпмизми?!
Аллоҳ таолонинг шифо оятлари қуйидагилардир:
«...Ва мўмин қавмларнинг кўнгилларига шифо берадир» (Тавба сураси, 14-оят).
«Эй одамлар! Сизга ўз Раббингиздан мавъиза, кўксингиздаги нарсага шифо, мўминларга ҳидоят ва раҳмат келди» (Юнус сураси, 57-оят).
«Биз Қуръонни мўминлар учун шифо ва раҳмат ўлароқ нозил қилурмиз...» (Исро сураси, 82-оят).
«...У иймон келтирганлар учун ҳидоят ва шифодир...» (Фуссилат сураси, 44-оят).
«...Унда (асалда) одамлар учун шифо бордир...» (Наҳл сураси, 69-оят).
«Бемор бўлганимда менга шифо берадиган ҳам Унинг Ўзи» (Шуаро сураси, 80-оят).
Қуръони каримни тиловат қилиш, эшитиш, амал қилиш ва ҳар бир ишда ундаги ҳукмларга таяниб иш кўришдан четлашманг!
Ҳассон Шамсий Пошонинг
“Жаннат бўстонидаги оилавий оқшомлар” номли китобидан
Ғиёсиддин Ҳабибуллоҳ, Илҳом Оҳунд, Абдулбосит Абдулвоҳид таржимаси.
[1] Имом Аҳмад ривояти.