Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. У киши айтадилар: “Биз оят-аломатлар (мўъжизалар)ни барака деб билар эдик, сизлар эса уларни қўрқинч билан қабул қиласиз. Биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан бирга сафарда эдик. Сувимиз тугаб қолди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Озгина сув топиб келинглар”, дедилар. Бир идишда озгина сув олиб келишди. Расулуллоҳ идишга қўлларини тиқдилар, сўнгра: “Келинглар, муборак сувга келинглар, Аллоҳ азза ва жалладан барака бўлди”, дедилар.

Шунда мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг бармоқлари орасидан сув қайнаб чиқаётганини кўрдим. Дарҳақиқиат, биз таом ейилаётган вақтда тасбиҳ айтганини эшитганмиз” (Имом Бухорий, Имом Термизий ривоят қилганлар).

Имом Табароний ва Имом Байҳақий Абу Усайддан ривоят қилганлар. Пайғамбаримиз алайҳиссалом Аббос ибн Абдулмутталиб розияллоҳу анҳунинг ҳақларига дуо қилганларида эшикнинг кесакиси ва уйнинг деворлари “омийн”, “омийн” деб турган.

Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ