Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам 3 хил усулда даволанганлар:
Ҳозирги кунда эса даволаш 2 хил усулда:
Эслатма:
Буни албатта ёдда тутингки, айниқса аёллар даволаниш мақсадида турли хил фолбин, сеҳргар, “очиб берувчи” одамларга бориш уларнинг сўзларига ишониш ва амал қилиш динимизда қатъиян мумкин эмас. Улар қурбонлик қилиш, қора ҳайвонларни сўйиш ва қонини баданга суртиш кераклигини айтиб инсонларни алдашади.
Инсон ўзининг руҳий касалликларини даволашда Қуръони каримни ёд олган уни яхши ўқий оладиган ва ушбу ишни яхши тушунадиган мутахассисга мурожаат қилиши лозим.
Қуръоннинг таъсири:
Агар даволаниш Қуръон, дуолар билан олиб борилса беморда қуйидаги белгилар пайдо бўлади:
Агар намозга ва ислом аҳкомларига риоя қилувчи инсон, ушбу аниқ ва яширин белгиларни ўзида сезмаса, Қуръон билан даволаниши ихтиёрий бўлади ва албатта бемор тажрибали мутахассис шифокорга мурожаат қилиши лозим.
Аммо намозни вақтида адо этмайдиган, Аллоҳнинг буйруқларига бепарво бўлган инсон Қуръон билан даволаниш учун бир неча бор бориши керак. Аммо ушбу ҳолатда ҳам беморнинг аҳволи яхшиланмаса, бу бемор ҳам мутахассис шифокорга мурожаат қилиши лозим. Касалликни тўғри аниқлаш ва ташхис қўйиш беморни яхши даволаш демакдир. Инсон даволанишдан аввал, уни нима безовта қилаётгани, унга қандай шифокор керак эканлигини аниқлаб олиши ва даволаниши керак.
Агар шифокор ташхис қўйишда қийналса ёки тиббий муолажаларнинг фойдаси бўлмаса беморни Қуръон ва ҳадислар орқали руҳий ҳолатни даволаш талаб этилади.
Даволанишда талаб этиладиган қоидалар:
Олимларнинг таъкидлашича, инсоннинг руҳий ҳолатини даволаш учун 3 қоидаси бор:
Қуръон билан даволовчи қуйидагиларни ёдда тутиш керак:
Нигина БОТИРОВА
тайёрлади
ЎМИ Матбуот хизмати
Аёли вафот этганидан кейин эри жуда маюс бўлиб қолди. Бир куни унинг яқин дўсти уни койиди:
– Ҳалиям уйланмадингми?
– Йўқ, – деди у.
– Нега, наҳотки бошқа аёллар ичида сенга ёқадигани бўлмаса?
– Раҳматли аёлимга ўхшагани топилмаса керак...
– Қўйсанг-чи, аёлларнинг бари бир-бирига ўхшайди-ку!..
– Мен зоҳирини айтмаяпман. Ички оламини, ботинини айтяпман.
Йигит ҳайрон бўлиб қараб турган дўстига ҳаётида бўлган биргина воқеани гапириб берди:
“Бир куни аёлим жаҳлимни чиқарди. Қаттиқ уришдим ва уни ота уйига ҳайдадим. Жимгина кетди. Орадан бир неча кун ўтгач, қилган ишимдан пушаймон бўлдим. Аслида айб ўзимдан ўтганини англадим. Минг андиша билан қайнотамникига бордим. Эшик олдида бироз туриб қолдим. Сўнг эшикни тақиллатдим. Аёлим очди ва мени ҳайратда қолдириб, худди орамизда ҳеч гап ўтмагандай, баланд овозда:
– Ассалому алайкум дадажониси, сафарингиз яхши ўтдими? – дея табассум билан кўзини қисиб қўйди. Унга бир нималар демоқчи бўлган эдим, у мени қаттиқ бағрига босиб, бундай деди:
– Гапирманг, ота-онамга сизни “сафарга кетдилар”, дедим...
Ана шундай фаҳмли, оқила эди аёлим. Шунинг учун ҳам унга ҳеч бирини ўхшатолмай, уйланолмай юрибман, дўстим”.
Ҳа, азизлар! Аллоҳ таоло эркакни аёл учун, аёлни эркак учун неъмат қилиб берган. Тўғри, баъзилар бир-бирларининг камчиликларидан шикоят қилиб қолишади. Аммо ҳеч ким бенуқсон эмас. Мукаммал аёлни ҳам, эркакни ҳам ахтарманг бу дунёда. Ҳикояда келганидек, баъзида эр учун бир жуфти ҳалол бутун дунёдаги аёллардан афзал бўлиши мумкин. Шундай экан, аҳли аёлимизни қадрлайлик. Зеро, у ҳам кимнингдир фарзанди, болаларимизнинг онаси. Энг муҳими, Аллоҳнинг бизга берган омонатидир.
Акбаршоҳ РАСУЛОВ