Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
07 Ноябр, 2025   |   16 Жумадул аввал, 1447

Тошкент шаҳри
Бомдод
05:41
Қуёш
07:01
Пешин
12:12
Аср
15:30
Шом
17:15
Хуфтон
18:30
Bismillah
07 Ноябр, 2025, 16 Жумадул аввал, 1447

Дунёнинг йўқдан бор қилингани баёни

10.01.2025   13848   5 min.
Дунёнинг йўқдан бор қилингани баёни

 - 59وَدُنْيَانَا حَدِيثٌ وَالْهَيُولَى عَدِيمُ الْكَوْنِ فَاسْمَعْ بِاجْتِذَالِ


Маънолар таржимаси: Дунёмиз йўқдан бор қилингандир ва “ҳайуло” эса бўлмаган нарсадир (буни сен) шодлик билан эшитгин.


Назмий баёни:

Дунёмиз яратилган, “ҳайуло” эса,
Шодлик-ла эшитгин бўлмаган нарса.

Луғатлар изоҳи:

وَدُنْيَانَا – мубтадо, музоф музофун илайҳ. Бу калимадан Алоҳ таолодан бошқа мавжудотлар кўзда тутилган.

حَدِيثٌ – хабар. “Ҳодис” луғатда “янги”, “яқинда бор бўлган” маъноларига тўғри келади. Дунё йўқдан бор қилингани учун унга нисбатан шу калима ишлатилади. فُعْلَى вазни музаккар ва муаннисликда тенг ишлатилгани учун хабар музаккар шаклда келтирилган.

وَ – “ибтидоия” маъносида келган.

الْهَيُولَى – ушбу калима ташдидли қилиб هَيُّولَى деб ҳам ўқилади. Бу калима, аслида, юнонча сўз бўлиб, “асл”, “асос” ва “модда” каби маъноларни англатади. Жумҳур файласуфлар ҳайулони “қадим жавҳар” ёки “бирлашиш ва ажралишни қабул қилувчи қадим нарса”, деб ҳисоблашган.

عَدِيمُ – хабар, музоф. Луғатда “номавжуд” маъносига тўғри келади.

الْكَوْنِ – музофун илайҳ. Луғатда “мавжуд” маъносига тўғри келади.

اسْمَعْ – амр феъли. Фоили зоҳир келтирилмаслиги вожиб бўлган замирдир.

بِ – “мусоҳаба” (бирга бўлиш) маъносидаги жор ҳарфи.

اجْتِذَالِ – “шодланиш”, “хурсанд бўлиш” маъноларини англатади. Жор мажрур اسْمَعْ га мутааллиқ.


Матн шарҳи:

Баъзи жоҳил файласуфлар ҳайуло ҳар бир нарсанинг аслидир, яъни бутун олам ҳайуло деб аталадиган бирламчи моддадан вужудга келган, уни биров яратмаган, деган фикрни илгари суришган. Ушбу байт ўша жоҳилларнинг даъволарига раддия сифатида ёзилган. Уларнинг “илмий” даъволари мусулмонлар томонидан кескин рад этилган. Чунки бу гапни айтаётган киши оламни қадим, яъни у ўз-ўзидан бор бўлган деяётган ва Аллоҳ таолонинг бутун борлиқни Ўзи яратгани тўғрисидаги хабарларини инкор этаётган бўлади. Бундай инкор этиш эса очиқ-ойдин куфр ҳисобланади. Ҳақиқий мўмин киши эса барча нарсаларни Аллоҳ таоло йўқдан бор қилган, деган тушунчада бўлади.

Ўший раҳматуллоҳи алайҳ ушбу “бирламчи модда” тўғрисида қандай эътиқодда бўлиш лозимлигини қисқагина қилиб “ҳайуло – бўлмаган нарса” дея баён қилган. Қуръони каримда осмонлару ердагиларнинг ҳаммаси истаса ҳам, истамаса ҳам, Аллоҳ таолонинг белгилаб қўйган қонунларига бўйсуниб яшашларини, борлиқдаги бирор нарса ўз-ўзидан бор бўлиб қолмаганини, балки барча нарсаларнинг яратувчиси Аллоҳ эканлиги баён қилинган:

“Осмонлар ва Ердаги барча жонзот ва уларнинг соялари хоҳ ихтиёрий, хоҳ мажбуран, эртаю кеч саждани Аллоҳга қиладилар. (Эй Муҳаммад!) Айтинг: “Осмонлар ва Ернинг Парвардигори ким?” (яна ўзингиз) “Аллоҳ”, – деб жавоб қилинг! “Бас, Уни қўйиб, ўзларига на фойда ва на зарар етказишга қодир бўлмайдиган (бут ва санам)ларни дўст тутдингизми?” – денг! Яна айтинг: “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми? Ёки зулматлар билан нур баробар бўлурми?” Ё улар Аллоҳга Унинг яратиши каби ярата оладиган бутларни шерик қилиб олишган ва улар ҳам яратганлар-у, сўнгра уларга (икки) яратиш ўхшаш бўлиб қолдими?! Айтинг: “Аллоҳ барча нарсанинг яратувчисидир ва У Танҳо ва Ғолибдир”[1].

Яъни осмон ва ер аҳлларининг барчалари истасалар ҳам, истамасалар ҳам ёлғиз Аллоҳ таолога бўйсунишдан ўзга чоралари йўқ. Ҳасан раҳматуллоҳи алайҳ ушбу оят ҳақида: “Мўмин киши Аллоҳ таолога ўз ихтиёри билан бўйсунган ҳолда сажда қилади, кофир эса даҳшатга тушган ва чорасиз қолганида мажбуран сажда қилади”, – деган.
Шунингдек, уларнинг соялари ҳам куннинг аввалида ва охирида сажда қилади. Ушбу оятда коинотдаги барча мавжудотни, ҳатто одамларнинг сояларини ҳам Ўзига сажда қилишга бўйсундириб қўйган Зотнинг буюклиги хабари берилган. Ояти кариманинг давомида “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми?”, – дейилган. Бу ерда кўзи кўрдан кофир киши, кўрувчидан эса мўмин киши ирода қилинган. Зулматлардан залолат йўллари, нурдан эса ҳидоят ирода қилинган. Умумий маъноси шуки, кўзи кўр билан кўрувчи, зулматлар билан нур баробар бўлмагани каби, ҳақиқат зиёсини кўрадиган мўмин киши билан, бу зиёни кўра олмайдиган кофир ҳам ҳеч қачон баробар бўла олмайди. Шунга кўра шариатда берилган хабарларни тасдиқлаш ҳақиқат зиёсини кўриш, бу хабарларни инкор қилиш эса ушбу зиёни кўра олмасликдир.

Кейинги мавзу:
Жаннат ва дўзахнинг яратиб қўйилгани баёни

 


[1] Раъд сураси, 15, 16-оятлар.

Бошқа мақолалар

Дунёга муҳаббат

06.11.2025   1636   3 min.
Дунёга муҳаббат

Дунё – инсоннинг душмани. Дунё ва унинг матоҳларига муҳаббат барча илоҳий дин ва шариатларда лаънатлангандир. Чунки у – барча гуноҳларнинг ўчоғи ва фитналарнинг манбаидир. Шунинг учун банда фоний дунё жозибаларига берилмаслиги, жамиятнинг юқори мартабаю эътиборлари сари талпинишни кўнглига йўлатмаслиги зарур! Зеро, обрўю эътиборга бўлган ташналик бу дунё бойликларининг муҳаббатидан кўра ҳам оғирроқдир. Мана шу хатарли икки сифатнинг инсонда жам бўлишлиги эса ўзининг ашаддий душмани бўлган дунёни севишлигига далолат қилади.

Бу фоний дунёнинг қанчалик манфур ва нохуш эканлигини тушуниш учун қуйидаги мисолнинг ўзи кифоя қилади. Аллоҳ отамиз Одам алайҳиссалом ва онамиз Ҳавони жаннатдан ерга туширганида жаннатнинг роҳатбахш ҳидидан маҳрум бўлган икки банда бу дунёнинг бадбўй ҳидидан ҳушларин йўқотиб қўядилар. Айтилишича, улар қирқ кун шу аҳволда ётган эканлар.

Хабарларда келади-ки, Аллоҳ дунёни яратиб, унга хитоб этди:

“Эй дунё! Менга хизмат қилганларнинг хизматкори бўл! Сенга хизмат қилувчиларни ўзингнинг югурдак қулларингга айлантир!”.

Биз дунёнинг матоҳу манфаатлари ҳақида гапирганимизда ундаги мол, таом, калом, уйқу ва шунга ўхшаш нарсаларни назарда тутган бўламиз. Эй тариқат йўлининг йўлчиси, сен ўзингни булардан сақлагинки, ўткинчи дунё матоҳларининг жозибаси, лаззати кўнглингизни зинҳор эгаллаб қўймасин! Ва шуни билингки, дунё муҳаббати юракнинг ичидан униб чиқадиган тукларга ўхшайди, агар инсон юрагида бир дона тук ўсиб чиқадиган бўлса ҳам у ўша ондаёқ ҳалок бўлади. Айнан шунинг учун Аллоҳнинг иродаси билан туклар тери юзасида ўсади, аксинча эмас. Бундаги ҳикмат шундаки, жаннатга мўминлар соч-соқолсиз, танлари туксиз, сурма сурилган кўздай, ҳаммалари теппа-тенг, бир хил кўнгил билан, бир-бирларига ҳасад ва нафрат туймасдан кирадилар.

Агар баданларида туклар ўсган бўлганида эди, бу уларни ҳалокатга олиб борган бўларди, чунки у дунёда одамлар жисман ва руҳан худди ўша юрак каби бўладилар ва уларни Аллоҳдан тўсувчи парда ва тўсиқлар бўлмайди.

Шуни билингки, мурид дунё лаззатларини ҳар қанча кўпроқ ёқтирса, Аллоҳнинг наздида шунчалик даражада ёқимсиз бўлади. Сени Аллоҳдан чалғитувчи ҳар қандай нарса дунёга тегишли бўлгани каби сени Аллоҳ ва унинг ёдига ундовчи ва элтувчи ҳар қандай нарса охират ҳаётига тегишлидир.

Ҳазрат Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисида айтилган:

“Ҳақиқатда, Аллоҳ дунё каби бошқа бирор бир ёқимсиз нарса яратмаган. Шу боис яратганидан бери унга бирор марта ҳам назар солиб қўймади[1](Имом Байҳақий ривояти).

Шунингдек, Аллоҳнинг Расули соллаллоҳу алайҳи васаллам яна марҳамат қилдилар:

“Дунё ҳам, ундаги бор нарсалар ҳам лаънатланди, магарам Аллоҳнинг зикри ва унга элтувчи нарсалардан ўзга!” (Имом Термизий ривояти)

“Ахлоқус солиҳийн” (Яхшилар ахлоқи) китобидан
Йўлдош Эшбек, Даврон Нурмуҳаммад
таржимаси.


[1] Яъни Аллоҳ дунёга ўзи учун бирор бир қадри бор нарса сифатида қарамади. Муҳаррир.