Аллоҳ таоло Қуръони каримда: “Оналар болаларини тўла икки йил эмизадилар. (Бу муддат) эмизишни камолига етказишни истовчилар учундир” (Бақара сураси, 233-оят), дея марҳамат қилган.
Дарвоқе, гўдак соғлом униб-ўсиши учун зарур бўлган барча озиқ моддаларни Аллоҳ таоло она сути таркибига жойлаб қўйган. Она сути таркибидаги микроэлементлар миқдори гўдак танасидаги эҳтиёжга кўра кўпайиб ё камайиб туради. Айниқса, гўдак олти ойлик бўлгунга қадар унинг озиқага бўлган эҳтиёжи фақат она сути ҳисобига таъминланади.
Ноёб хусусиятлари
1. Микроблар тушиш эҳтимоли мавжуд эмас.
2. 36–37 даражада бўлиб, боланинг тана ҳароратига мувофиқ.
3. Ошқозонга аста-секин ва оз-оздан тушади, таркибий қисми тўла ҳолда парчаланмай сўрилади.
4. Таркибида юқумли касалликлардан ҳимояловчи иммун таначалар ҳамда ҳазм жараёнини яхшиловчи ферментлар бор.
Кўпайиши учун
Абу Али ибн Сино эмизикли аёлнинг сути кўпайиши учун, энг аввало, унинг асаби тинч бўлиши ва кўп ухлаши кераклигини айтган. Яна сут кўпайиши учун эмизикли аёллар сут маҳсулотларини кўпроқ истеъмол қилишлари зарур. Сутни ширчой қилиб, ичига ёғ ёки ёнғоқ солиб ичиш жуда фойдали. Эмизишдан 20 дақиқа олдин, албатта, бирор-бир суюқлик ичиш зарур. Кунда камида икки маҳал иссиқ суюқ овқат истеъмол қилишга одатланиш ҳам она сутини кўпайтиради. Гуручли таомлар, айниқса, палов ҳамда мошли таомлар она сутини кўпайтириш хусусиятига эга.
Она сути билан озиқланган болалар ҳар томонлама яхши ривожланади. Рахит, камқонлик, ошқозон-ичак фаолиятининг бузилиши каби хасталиклар уларда деярли кузатилмайди. Шунга қарамай, кейинги йилларда оналар ҳар хил сабабларга кўра фарзандларини сунъий озиқлар билан улғайтирмоқда. Баъзилари меҳнат фаолиятидан ажраб қолмаслиги, айримлари қоматларини сақлаб қолиш мақсадида... Сути йўқлиги ё яроқсизлиги сабаб бўлаётганлари озчиликни ташкил этади.
Зиёд Саҳмий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам (болани) эси паст аёлга эмизишдан қайтардилар (албатта, сут эгасига ўхшайди)” (Имом Абу Довуд ривояти).
Ушбу ҳадис чақалоқларни сунъий озиқлар билан боқишдан ҳам қайтаради. Чунки у таркиби, озиқавийлиги, жисмоний ва руҳий саломатликка кўрсатадиган таъсири жиҳатидан эси паст онанинг сутидан кўра болага зарарлироқ.
Сунъий сутнинг оқибати
Она сутининг мўъжизавийлик хусусиятлари билан сунъий сут ва бўтқалар таркиби солиштирилиб ўрганиб чиқилган. Тадқиқотлар натижасидан биттасини келтириш кифоя: она сути таркибида қанднинг 150 тури мавжуд. Маълум бўлишича, мазкур қанд моддалари ҳазм жараёни ва кейинги жараёнда муҳим аҳамият касб этади. Сунъий сутларнинг бирортасида бу кўрсаткич бир ёки икки турдан ортиқ эмас. Сунъий озиқалар кунда-кунора болаларда қабзият пайдо қилади. Кўп ҳолларда буни бартараф этиш учун кимёвий дорилар қўлланади.
Она сути – Аллоҳ томонидан гўдаклар учун яратилган табиий-фитрий офият қўрғони. Ана шу мўъжизакор сутдан узрсиз фойдаланмаслик эса Яратган томонидан берилган имкониятдан воз кечиш демак.
Азиза РАҲМАТОВА,
Самарқанд тумани бош отинойиси
(“Мўминалар” журнали )
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм
Ризо – Аллоҳнинг буюрган қазои қадарига нисбатан, бошга тушган бало ҳар қанча оғир бўлишига қарамай, бандада ҳеч қандай норозилик мавжуд бўлмаслигидир. Аммо бу нарса Аллоҳнинг иродаси билан кечаётган ҳар бир жараёнга банда, албатта, рози бўлиши лозим дегани эмас. Масалан, бунда банданинг гуноҳ ишларга ҳам рози бўлиш тушунилмайди. Ризолик ҳам ўринли бўлмоғи даркор.
Ризолик – бу ҳар қандай даъво ва эътирозни кўнгилдан чиқариб, хурсандчилик ва мамнуният туйғусидан ўзга нарсани қолдирмасликдир. Яъни Аллоҳнинг бандаси учун қабул қилган қарорига нисбатан кўнгил хотиржамлигини туйиш ва уни тўлақонлигича қабул этишдир. Шу жумладан, қазои қадар содир бўлгунича инсоннинг ўзича танлаш ихтиёридан кечиши, содир бўлгач эса унга нисбатан норози бўлмаслиги ҳам ризолик аломати ҳисобланади.
Ризоликнинг яна бир белгиси – бу ҳар қандай оғир вазиятларда ҳам Аллоҳга бўлган муҳаббатининг барқарор қолишидир.
Дарҳақиқат, иймон ҳаловатини фақат Аллоҳдан ўзининг Роббиси – тарбият кунандаси сифатида рози бўлган кишигина топа олади. Кўнглида бир зарра бўлса ҳам дунё муҳаббати бўлган одам эса бундай лаззатни ҳаргиз тополмайди.
Аллоҳдан розиликнинг икки хили бор: Аллоҳнинг ўзидан ва унинг аҳкомидан розилик. Ўзидан розилик – бу Унинг ҳамма нарсада гўзал тадбир ва интизом ўрнатувчи эканлигига ишонишдир, аҳкомидан розилик эса Унинг қазою қадаридан рози бўлишдир. Аллоҳдан рози бўлган Унинг қазои қадарига ҳам қарши бормайди, аксинча, рози бўлади. Ким Аллоҳнинг бандасига фақат яхшиликни раво кўришига ишонса Аллоҳ ҳақиқатан унга фақат яхшиликни ирода этади.
Тафвиз ва таслим – бу Аллоҳ иродасига бутунлай тобе бўлиб, ўз хоҳишларидан воз кечишдир. Таслим, Ислом ва истислом – бир негизли сўзлар бўлиб, Аллоҳ олдида бандалик ҳолларини намоён этиш ва Унга бутунлай таслиму итоатда бўлишликни ифодалайди.
Тафвиз – ҳар қандай дунёвий ишларда ўзининг танлаш ихтиёридандан воз кечиб, бутунлай Аллоҳга топшириб қўйиш ҳамда Унинг иродасига зид бўлган барча нарсаларни тарк этишдир.
Тафвиз – Аллоҳнинг ҳукми амалга ошгунича, таслим эса амалга ошгач бўлади дейдилар.
Тафвиз ва таслим – Аллоҳни яхши таниган аҳли маърифатларнинг сифатидир.
“Ахлоқус солиҳийн” (Яхшилар ахлоқи) китобидан
Йўлдош Эшбек, Даврон Нурмуҳаммад
таржимаси.