Musulmon diyorlari, jumladan yurtimizda ham qadimdan masjidlar faoliyatida ularga belgilangan vaqf mulklari katta ahamiyat kasb etgan.
(“Vaqf” so'zi lug'atda “tutib turish”, “to'xtatish” ma'nolarini anglatadi. Shar'iy ta'rifda esa:“Muayyan narsaning aslini saqlab qolib, undan keladigan foydani sadaqa qilishdir”.)
Vaqf Islom shariatida keng targ'ib etilgan, manfaati davomli, savobi uzluksiz bo'lgan iqtisodiy xayriya ishidir. Qadimdan mo'min-musulmonlar vaqfning manfaati va savobidan umidvor bo'lib, bunga katta e'tibor qaratib kelganlar.
Vaqfga oid munosabatlar qanday tartibga solingan?
Vaqf madrasa, masjid, mozor, qorixona kabi muassasalar foydasigi belgilangan turli ko'rinishdagi mol-mulk bo'lib, uning rasmiy-huquqiy hujjati vaqfnoma deb atalgan. Vaqfnomalar qozixonalarda vaqf qiluvchi — voqif, qozi, a'lam, muftiy va xolis guvohlar ishtirokida tuzilib, muhrlangan. Vaqfnomalar, ma'lum vaqt o'tgach, sharoit taqozosiga kura, (vakfnomaning yo'qolishi, yaroqsiz xolga kelishi va boshqa sabablar bilan) yangilanib turilgan. Bir masjidga turli vaqtlarda turli kishilar tarafidan ham mulklar ajratilgan va ular uchun alohida vaqfnomalar tuzilgan. Vaqfning bir ko'rinishida vaqf qilingan mol-mulk vaqf qiluvchi, ya'ni voqifning ko'lidan butunlay chiqib ketgan, ikkinchi ko'rinishi esa voqifga vaqf qilinayotgan mulkdan kelayotgan daromadning bir qismini o'ziga olish imkonini bergan. Vaqf xo'jaligi ishlarini yurituvchi shaxs - mutavallini belgilash va vaqf daromadini taqsimlash voqifning ixtiyorida bo'lgan[1].
O'rtahol kishilar ham vaqf qila olgan...
Arxiv hujjatlarida qayd qilinishicha, 1884 yilgi qaydnomalarda Toshkent shahrida ro'yxatga olingan vaqfli masjidlar 125 tani tashkil etgan. Masjidlarda imom, muazzin, mutavalli, yirik masjidlarda esa farrosh, sartarosh va qorovul xizmat qilgan. Ular masjidning vaqf mulkidan belgilangan tartibda mablag' bilan ta'minlangan. Masjidning vaqflari avvalo masjid quruvchisi, qolaversa, hokimlar va o'ziga to'q kishilar tomonidan ajratilgan. Katta mol-mulkka ega bo'lmagan o'rtahol kishilar ham kichikroq mablag' evaziga do'konga ega bo'lib, biror bir masjidga vaqf qila olgan.
Masjid vaqflarini, asosan, shahardagi savdo va hunarmandchilik do'konlari hamda erlar tashkil qilgan. Bozorlardan tashqari, masjidga tutash erda va masjid hovlilarida ham vaqf sifatida do'konlar ishga tushirilgan va ularda so'fi (muazzin) yoki mutavalli savdo qilgan. Bundan tashqari, karvonsaroylar, tegirmonlar, objuvozlar, ekinzorlar, bog'lar, daraxtzorlar, hovlilar va pul mablag'lari ham egalari tomonidan belgilangan shartlar asosida vaqf qilingan[2].
O'ktambek Sultonov “Toshkent masjidlari tarixi” risolasidagi tadqiqotlarida masjidlarning o'z vaqf mulklari haqida alohida to'xtalib o'tadi. Unda keltirilishicha, Govkush (Govkushon) mahallasidagi masjidga Mirhodi Mirbolta o'g'li Rasta bozorida bir do'kon vaqf qilgan.
Quyi Degrez mahallasidagi Saidazimboy Muhammadiboy o'g'li o'zi qurdirgan masjidiga boshqa bir saroyi daromadidan masjidga yilda 25 tilla vaqf qilgan. Shundan kundalik imom 10 tilla, juma namozi imomi 5 tilla, muazzin 5 tilla, qolgan 5 tilla masjid ehtiyojiga sarflangan.
Shaharning markaziy masjidlaridan hisoblangan “Hoja Ahror” jome masjidi esa 1884 yilda masjid atrofi va bozor ichida 102 ta do'kondan yiliga 120 so'm, masjid yaqinidagi Solihbek dodxoh avlodlariga qarashli bir saroydan yiliga 120 so'm, jami 240 so'm vaqf daromadi hisobiga faoliyat ko'rsatgan.
Bu albatta masjidlarning barqaror ishlab turishi, ular qoshida faoliyat yuritgan madrasa, qiroatxonalar mudarris va talabalarining ta'minoti, qolaversa, ijtimoiy himoyaga muhtoj kishilarga yordam ko'rsatib turish uchun shariatning mukammal va savobi ulug' tizimidir. Boshqa jihatdan esa, ilm ahliga, Qur'on ahliga homiylikdir. Toki ilm talab qilguvchi, Allohning baytini xizmatini qiluvchi kishilar turmushida muhtojlik sezib, boshqa ishlarga chalg'imasin. Ming yillardan beri qo'llanilib kelingan mazkur tajribaning qanchalik samarali natija bergani tarixdan ma'lum. Dunyo ilm-fani tamadduniga munosib hissa qo'shgan ulug' siymolar, mo''tabar allomalarimiz boshlang'ich (asosan hal qiluvchi) bilimlarini ana shunday vaqf mulklari evaziga faoliyat ko'rsatgan masjid va madrasalarda olganlar.
“Moziyga qaytib ish ko'rmoq xayrlidur”
Ma'lumki bugungi kunda yurtimizdagi masjidlarning moliyaviy ta'minotini asosan iona (ehson) qutilari va diniy marosimlardan kelib tushadigan ixtiyoriy xayriya mablag'lari tashkil etadi. Ana shu manbadan diniy tashkilot o'z xo'jaligini yuritadi: xodimlarga maosh, kommunal to'lovlar va boshqa xarajatlarni amalga oshiradi. Shaharlar markazi yoki katta yo'l bo'ylarida joylashgan masjidlar o'z-o'ziini ta'minlay olar, biroq, chekka hududlardagi masjidlarga nisbatan bu fikrni ayta olmaymiz. “O'z aravasini torta olmaydi”. Homiylik mablag'lariga qarab qolingan... Bizda masjidlarni rasmiy homiylik yoki otaliqqa olgan davlat yoki xususiy tartibdagi tashkilot yo'q. Chunki bizda qonunchilikka ko'ra din davlatdan ajratilgan va davlat diniy tashkilotlarni moliyalashtirmaydi. Yaqinda deputatlardan birining aholisining 90% foizidan ortig'i islom diniga e'tiqod qiluvchi davlatimizda islom dini an'analariga bog'liq ba'zi me'yorlarni qonunchilikka kiritish jamiyatdagi ijtimoiy munosabatlarni tartibga solishda foyda bo'lishini aytgan gaplari e'tiborga molik. Bugun so'z erkinligi ustuvor himoya ostiga olinib, mamlakat rivoji, xalq farovonligi, mavjud muammolarni hal etish yo'llari yuzasidan taklif va shikoyatlar tinglanayotgan ekan, nima uchun diniy tashkilotlarni yangicha (tarix va bugungi jahon tajribasi) tizim asosida ishlashi uchun qonunchilikka tegishli o'zgartirish loyihasini taqdim etish mumkin emas?
Bizda masjid xodimlari juda kam oylikka ishlashadi. Ba'zilari ish haqqi olishmaydi. To'g'ri, Alloh uchun xolis xizmat qilishni ixtiyor etishar, lekin masjid xizmati uchun haq olish shariatda bor va bu hazrati Usmon roziyallohu anhuning xalifalik davrlaridan buyon davom etib keladi.
Bundan uch yil avval masjidlar qoshida qo'shimcha xo'jalik faoliyatini yo'lga qo'yish bo'yicha O'zbekiston musulmonlari idorasining hujjati qabul qilingan. Biroq, bu etarli bo'lmadi. Agar biz o'tmish tajribasiga tayangan holda masjidlarga nisbatan vaqf mulkchiligini joriy etsak-chi, nimalarga erishamiz? Ya'ni tadbirkorlar, mulkdorlar, qo'yingki, himmati etgan istalgan kishi xo'jalik yurituvchi sub'etklarining bir qismini, yoki daromadining ma'lum qismi, er maydoni, tomorqa va shunga o'xshash boshqa shakldagi mulklarini vaqf qilish mexanizmini tiklasak, bundan vaqf qiluvchi ham masjidlar katta foyda topadi. Bu qanday foyda?
Vaqf qiluvchining foydalari:
1 Avvalo molini shariat ko'rsatmasiga binoan to'g'ri infoq qilgan bo'ladi va bu amali uchun Alloh taoloning huzurida cheksiz savobga ega bo'ladi. Qur'oni karimda bu haqda ko'plab xushxabarlar kelgan. Ulardan birida shunday deyiladi:
مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِئَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
(سورة البقرة الاية-261)
ya'ni: “Alloh yo'lida mollarini ehson qiluvchilar (savobining) misoli go'yo bir donga o'xshaydiki, u har bir boshog'ida yuztadan doni bo'lgan ettita boshoqni undirib chiqaradi. Alloh xohlagan kishilarga (savobini) yanada ko'paytirib beradi. Alloh (karami) keng va bilimdon zotdir” (Baqara surasi, 261-oyat).
Infoq qilish bilan mol hargiz kamaymaydi. Balki egasi o'ylamagan tomonidan Alloh taolo molini ziyoda qiladi. Bunga qo'yidagi hadis dalil hisoblanadi:
Payg'ambarimiz sallallohu alayhi va sallam marhamat qiladilar:
«مَا نَقَصَ مَالٌ مِنْ صَدَقَةٍ قَطُّ»
(رواه الإمام الترمذي)
ya'ni: “Mol-mulk sadaqa qilish bilan zinhor kamaymaydi” (Imom Termiziy rivoyati).
Ulamolar quyidagi hadisni aynan vaqf ishiga dalil deb aytganlar:
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ: إِذَا مَاتَ ابْنُ آدَمَ اِنْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلَّا مِنْ ثَلَاثٍ،
صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ، أَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ أَوْ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ
(رواه الامام مسلم)
ya'ni: Abu Hurayra raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Odam bolasi vafot etgach, barcha amallari undan uziladi: faqat uchta amalidan savob kelib turadi: sadaqai joriyadan, foydalanib turiladigan ilmdan va haqqiga duo qilib turadigan solih farzanddan” (Imom Muslim rivoyati).
Sahobalardan Zayd bin Sobit raziyallohu anhu shunday deganlar:
قَالَ زَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ رضي الله عنه: لَمْ نَرَ خَيْراً لِلْمَيِّتِ وَلَا لِلْحَيِّ مِنْ هَذِهِ الْحُبُسِ الْمَوْقُوفَةِ أَمَّا الْمَيِّتُ فَيَجْرِي أَجْرُهَا عَلَيْهِ وَأَمَّا الْحَيُّ فَتُحْتَبَسُ عَلَيْهِ وَلَا تُوْهَبُ وَلَا تُوْرَثُ وَلَا يَقْدِرُ عَلَى اسْتِهْلَاكِهَا
ya'ni: “Mayyit uchun ham, tirik uchun ham ushbu vaqf qilingan mulklardan ko'ra foydaliroq narsani ko'rmaganmiz. Mayyit uchun uning savobi oqib borib turadi, tirik uchun esa, mulki saqlanib qoladi, u na hadya qilib yuboriladi, na merosga qoldiriladi va na yo'qolib ketadi”.
Ya'ni masjidlar ta'miri, obodligi masalalarida qiynchilik tug'ilmaydi. Imomlar o'z ustilarida ishlashga, bor e'tiborini mo'min-musulmonlarga islom ma'rifatini etkazishga qaratadilar.
Masjid uchun foydalari:
“Vaqf” HJFni tashkil etishdan maqsad nima edi?
Bugun yangicha rivojlanish yo'lidan odimlayotgan davlatimiz barcha sohalarni tubdan isloh qilmoqda. Zamonaviy uslub va vositalar bilan birga o'tmishning boy tajribasiga suyanmoqda. 2018 yilda muhtaram Prezidentimiz Farmoni asosida tashkil etilgan «Vaqf» xayriya jamoat fondi diniy ma'rifiy sohani rivojlantirish yo'lidagi muhim va oqilona qadamlardan biri bo'ldi. Biroq, yuz yil avvalgi buyuk islomiy qadriyat tiklandi, deya atrofga jar solganimiz – Vaqf HJF deyarli xayr-sahovat ishlarini amalga oshiruvchi tashkilotga aylanib qoldi (ba'zi ishlab chiqarish korxonasi va xizmat ko'rsatish ob'ektlari tashkil etganini istisno etmagan holda). Hozirda fond aylanma kapitalining asosini xayriya bo'limi (bir martalik ehson) tushumlari tashkil etadi. Jamg'arma rahbarining o'tgan yilgi ma'lumotiga ko'ra, «Vaqf» fondiga kishilarning o'z mulkini topshirish holati uchramagan. Demak, biz vaqfning mohiyatini, uni tiklashdan asl maqsad nima ekanini odamlarga etkaza olmadik. Vaholanki, Prezident Farmonida «Vaqf» xayriya jamoat fondining asosiy vazifalari etib quyidagilar belgilab qo'yilgan:
Ushbu vazifalarni amalga oshirishda fond o'z nomining shar'iy va tarixiy mohiyatiga ko'ra masjid, madrasa, shuningdek, shifoxona, maktablarning vaqf mulki tizimini tashkil etish, keng jamoatchilik orasida targ'ib qilish, bu borada tegishli huquqiy baza yaratish, to'siq bo'layotgan muammolar yuzasidan qonunchilikka o'zgartirishlar kiritish bo'yicha takliflar bilan chiqishi lozim. Halqimiz esa bu ishlarga haris, qo'li ochiq xalq. Faqat sharoit yaratib berish, to'g'ri yo'nalish ko'rsatishimiz lozim. Shundagina bir vaqtlar katta xursandchilik bilan ta'sis etilgan fond o'zining tarixiy-funksional vazifasiga munosib bo'lar edi. Va eng muhimi, ketib qolgan ishonch yana qaytadi “VAQF”ga.
Zoirjon Sodiqov
Masjidlar bo'limi mutaxassisi
[1] O'.Sultonov. Toshkent masjidlari tarixi. Toshkent. 2010 y.
[2] «Toshkent» entsiklopediyasi. 2009 y.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
“Asr namozi kishi ruhi va badaniga ta’sir qiladigan ko‘pgina kasalliklarga davo bo‘ladi...”.
Bir qarashda biroz mubolag‘aga o‘xshab ko‘ringan bu fikr Qohirada bo‘lib o‘tgan Qur’oni karimning tibbiy haqiqatlariga bag‘ishlangan Xalqaro Islom anjumanidagi tibbiy tadqiqotga oid ma’ruzaning xulosasidir. Asr namozi davo bo‘ladigan kasalliklar ro‘yxatida yana quyidagilar joy oladi: gipertoniya (xafaqon, qon bosimi yuqori bo‘lishi), asab buzilishi, o‘ta semizlik, sirroz, odatlangan homila tushishi, jinsiy qobiliyatsizlik, disminoreya (og‘riqli hayz ko‘rish), psoriaz, katarakta, astma va migren (bosh og‘rig‘i)...
Faqatgina asr namozini tark etish tufayli kishiga ta’sir qiladigan jiddiy kasalliklar ham bor-mi? Bu savolga anjumanda ishtirok etgan doktor Zubayr Karamiy “albatta bor” deb javob beradi.
Buni izohlash va kashfiyotini yanada ravshanlashtirish uchun “al-Arabiya” jurnaliga yozgan maqolasida Doktor Karamiy Islomning jahonshumul va insonga eng munosib din ekanini ko‘rsatuvchi Qur’onda “solatul vusto”, ya’ni “o‘rta namoz” deya zikr kilingan va Islomning ulug‘ mo‘jizalaridan biri bo‘lgan asr namozi haqida quyidagilarni keltiradi: Bu namoz haqida Qur’onda ikki joyda so‘z yuritiladi. Birinchisi Baqara surasining 238-oyati bo‘lib, ma’no tarjimasi bunday:
“Barcha namozlarni va xususan o‘rta namozni (asr namozini) saklanglar - o‘z vaqtlarida ado qilinglar! Va Alloh uchun bo‘yinsungan holda turinglar!”.
Ikkinchisi esa Asr surasining ilk oyati bo‘lib: “Val asr”, ya’ni “Asrga qasamki” degan oyatdir. Ba’zi tafsirlarda bu oyatdagi “asr” so‘zidan asr namozi vaqti nazarda tutilgani aytilgan. “Qachon Qur’ondagi bu oyatni o‘qisam, ayniqsa asr namoziga alohida urg‘u berilgani haqida tafakkur qilsam, taajjubga tushardim...”.
Doktor Karamiy uzoq vaqt ushbu tushunchaga qoniqarli javob izladi. U Qur’onda asr namozi haqida alohida ta’kidlanishiga, mazkur namoz istirohat vaqtiga to‘g‘ri kelishi tufayli uni ado etish qiyin bo‘lishi sababining ko‘rsatilishini to‘g‘ri, deb bilmaydi. Zero, masalaga bu nuqtayi nazardan yaqinlashish, bomdod va shom namozlari haqida ham xuddi shunday qiyinchilik mavjudligi xulosasiga olib kelishi kerak edi. Bu borada Karamiy ilgari surayotgan sabablardan eng muhimi, miyadagi biologik soat bo‘lmish markaz bilan asr namozi orasidagi sinxronlikdir (bir vaqtda sodir bo‘lishlik).
Shoshilinch bir holat bilan duch kelinganida kerakli reaksiyani boshlaydigan kortizon va adrenalin deb atalmish ikkita gormonning qanchalik muhim ekanligi ko‘pchilikka ma’lum bo‘lsa kerak. Mazkur ikki gormon biologik soatga ko‘ra turli vaqtlarga taqsimlangan. Bizga birinchi o‘rinda zarur bo‘lgan gormon adrenalindir.
Doktor Karamiy adrenalin ta’sirlarini qisqacha bunday ifodalaydi: “Adrenalin puls (yurak urishi)ni tezlatadi, qon tomirlarini toraytiradi, yuqori qon bosimiga, ko‘p terlash va so‘lak ishlab chiqarilishiga sabab bo‘ladi. Shuningdek, u qonda leykotsitlar sonini orttiradi, qonashni to‘xtatadigan quyulish (ivish) jarayonini tezlatadi, zarurat bo‘lmaganda butun badanni doimiy va kuchli faoliyatga tayyorlaydi hamda oxirida barcha vazifalar uchun badanni normal holatiga qaytaradi”. Biroq adrenalinning xavfli tomoni ham bor. Zero, u kuchli toqatsizlanish va qaytalanuvchi qo‘rquv “psixosomatik” deb nomlanuvchi jiddiy kasalikka sabab bo‘lishi mumkin. (Toqatsizlanish va qo‘rquv onlarida adrenalin ishlab chiqarish ko‘p miqdorda ortadi. Buning doimiy ravishda bo‘lishi yoki tez-tez takrorlanib turishi “psixosomatik kasalliklar” guruhiga kiruvchi turli kasalliklarga yo‘l ochishi mumkin).
Xavf-xatar va g‘am-g‘ussa kabi holatlar yuqorida aytilgan reaksiyalarni yuzaga keltiradi. Doktor Karamiy: “Qondagi adrenalin ortishining, yuqorida sanab o‘tilgan kasalliklarga (gipertoniya, asab buzilishi va h.k.) yo‘l ochuvchi eng muhim omil ekanini aniqladik”, deydi. Shu o‘rinda eng muhim nuqta, asr namoziniig bu gormonga qanday ta’sir ko‘rsatishidir. “Bu namoz darhaqiqat kuchli ta’sirga ega. Asr namozi sanab o‘tilgan kasalliklarga sabab bo‘ladigan adrenalin gormoni miqdorini tushirishga yordam beradi”, deydi Karamiy va yana shularni ilova qiladi: “Bu gormon qondagi eng yuqori miqdoriga peshindan keyin bir necha soat o‘tgach, soat 15-17 lar atrofida, ya’ni aynan asr vaqtida erishadi”.
“Asr namozi miya markazlaridan gipokammni uyg‘otib, bo‘shashi (istirohatlanish holati)ni hosil qiladi va buning natijasida larasimpatiktizim uyg‘onib, simpatik tizim susaytiriladi”. Bu hodisa simpatik tizim faol bo‘lgan vaqtda, ya’ni asr namozi vaqtida bo‘lsa muhim ahamiyat kasb etadi. Zero, asab tizimining ko‘pincha bir-biriga zid ravishda ishlaydigan ikki qismi bo‘lgan simpatik va parasimpatik tizimlaridan birinchisi yuqorida aytib o‘tilgan adrenalin va shunga o‘xshash gormonlar vositasida faoliyat olib boradigan tizim bo‘lib, ayniqsa, xavf-xatar va stress holatlarida tanada hukmron vaziyat ko‘rinish oladi. Parasimpatik tizim esa tananing normal faoliyatini davom ettirishida muhim ahamiyat kasb etadi (Simpatik tizim ta’sirining uzoq davom etishi yoki tez-tez takrorlanib turishi psixosomatik kasalliklarga yo‘l ochishini yuqorida ta’kidlagan edik).
Karamiy chiqargan oxirgi xulosa esa bunday: “Asr namozi, ruhiy ozuqamiz bo‘lishi bilan bir qatorda, tibbiy jihatdan ham muhofaza qiluvchi – qalqondir”.