Abu Mansur Moturidiy ko‘plab ustozlardan ta’lim oladi va tafsir, usulul fiqh, aqoid, fiqh va mantiq kabi ilmlarda yetuk olim bo‘lib taniladi. Ushbu yetuk olimning ilmiy izlanishlariga olimlar ergashadilar va keyinchalik ularni moturidiya ta’limoti ma’nosida e’tirof etadilar.
Moturidiya ta’limotining shakllanishida turli adashgan firqalar, xossatan, mo‘taziliy firqasi bilan bo‘lgan bahs-munozaralar muhim o‘rin tutgan. Shuning uchun ham Moturidiyning kalom ilmiga oid asarlarida raddiya uslubi yaqqol ko‘zga tashlanadi. Ya’ni, bu zot jaholatga qarshi ma’rifat bilan kurashgan eng mashhur olimlardan biri hisoblanadi.
Shu o‘rinda o‘sha paytlarda jamiyatda ko‘plab bahs-munozaralar keltirib chiqargan mo‘taziliy firqasining Movarounnahrda paydo bo‘lish sabablarini o‘rganish ham maqsadga muvofiqdir. Chunki mazkur sabablar o‘rtadagi bahslar qay darajada bo‘lganini yanada to‘liqroq tasavvur qilish imkonini beradi.
Movarounnahrga mo‘taziliy ta’limotining kirib kelish sabablarini Balqosim G‘oliy quyidagicha tahqiq qilgan:
Bu kabi omillar tufayli mo‘taziliylik ta’limoti ta’sirlari jamiyat vakillarida ko‘zga tashlana boshlagan. Buni his qilgan Ahli sunna val jamoa olimlari to‘g‘ri e’tiqodni saqlab qolish yo‘lida fidokorona harakat qilganlar. Albatta, bu harakatlar aqliy va naqliy dalillarga asoslangan ilmiy bahs-munozaralar ko‘rinishida bo‘lgan. Ushbu ilmiy bahs-munozaralarda eng salmoqli mehnat qilgan olimlardan biri shubhasiz Abu Mansur Moturidiy edi.
Abu Mansur Moturidiy mazkur ilmiy bahs munozaralar munosabati bilan yozgan asarlarida Ahli sunna val-jamoaning qarashlari to‘g‘riligini isbotlash bilan birga adashgan firqalarning xatoga yo‘l qo‘ygan joylarini ham bayon qilib bergan. “Bayanu vahmil mo‘tazila” (Mo‘taziliy firqasining noto‘g‘ri tasavvuri bayoni), “Roddu a’lal qaromita” (Qarmatiylarga raddiya) kabi asarlarida adashgan firqalarning umumiy qarashlaridagi xatolarini bayon qilib bergan.
Abu Mansur Moturidiyning qilgan eng ulkan xizmati Ahli sunna val-jamoaga qarshi chiqqan firqalarning da’volariga umumiy raddiya qilishdan tashqari, ularga batafsil raddiyalar qilganidir. Ya’ni, bu zot o‘sha paytlarda omma musulmonlarga tashvish tug‘dirib turgan mo‘taziliy yetakchilarining asarlariga birma-bir raddiyalar yozib, ularni “ochiq maydon”da mag‘lub qilgan. Bunga u zotning quyidagi asarlari yaqqol dalildir:
Imom Moturidiy ushbu asarlarida mo‘taziliy firqasining e’tiqodiy xatolarini bayon qilish bilan birga, Ahli sunna val jamoa e’tiqodining to‘g‘riligini aqliy va naqliy dalillar bilan isbotlagan. Xuddi shu ishni ayni shu davrda Abul Hasan Ash’ariy ham Movarounnahrdan tashqarida Bag‘dodda amalga oshirgan. Olimlar bu ikki zotning aqida bobida amalga oshirgan ishlarini e’tirof etganlar. Ularning ba’zilari Abul Hasan Ash’ariyning uslubiga ergashgan bo‘lsalar, boshqalari Abu Mansur Moturidiyning uslubiga ergashganlar. Shunday qilib bu ikki olim Ahli sunna val jamoaning aqidasini bayon qiluvchi imomlariga aylanganlar.
Abdulqodir Abdur Rahim,
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent Islom
instituti o‘qituvchisi
Qur’oni karimning juda ko‘plab oyatlarida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat qilish ta’kidlangan bo‘lib, ularning aksariyati Alloh taologa itoat etish bilan bir o‘rinda zikr etiladi.
قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ
“«Ayting: “Alloh va Payg‘ambarga itoat etingiz!” Agar yuz o‘girsalar, Alloh, shubhasiz, kofirlarni sevmas» (Oli Imron, 32-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ
“Allohga va Payg‘ambarga itoat qiling, shoyad, shunda sizlarga rahm qilinsa” (Oli Imron, 132-oyat).
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga itoat etingiz, Payg‘ambarga va o‘zlaringizdan (bo‘lmish) boshliqlarga itoat etingiz!” (Niso surasi, 59-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَٱحۡذَرُواْۚ
“Allohga itoat qilingiz va Rasuliga itoat qilingiz hamda (man etilgan narsalardan) saqlaningiz!” (Moida surasi, 92-oyat).
فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَصۡلِحُواْ ذَاتَ بَيۡنِكُمۡۖ وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥٓ
“Bas, Allohdan qo‘rqingiz va oralaringizni tuzatingiz! Agar mo‘min bo‘lsangiz, Alloh va (Uning) rasuliga itoat etingiz!” (Anfol surasi, 1-oyat).
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَأَنتُمۡ تَسۡمَعُونَ
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga va (Uning) Rasuliga itoat etingiz! O‘zlaringiz eshitib turib, Undan yuz o‘girib ketmangiz!” (Anfol surasi, 20-oyat).
وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَٰزَعُواْ فَتَفۡشَلُواْ وَتَذۡهَبَ رِيحُكُمۡۖ
“Allohga va Rasuliga itoat qilingiz va nizolashmangiz, aks holda sustlashib ketursiz” (Anfol surasi, 46-oyat).
﴿قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْهِ مَا حُمِّلَ وَعَلَيْكُمْ مَا حُمِّلْتُمْ وَإِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا﴾
Ayting: “Allohga bo‘yin suningiz va Payg‘ambarga bo‘yin suningiz! Shundan so‘ng agar yuz o‘girsangiz, bas, (Payg‘ambar) zimmasida o‘ziga yuklangan narsa (Allohning buyrug‘ini yetkazish) va sizlarning zimmangizda o‘zlaringizga yuklangan narsa (unga bo‘yin sunish) bordir. Agar unga itoat etsangiz, hidoyat topursiz” (Nur surasi, 54-oyat).
﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَوَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ﴾
“Ey, iymon keltirganlar! Allohga itoat etingiz va Payg‘ambarga itoat etingiz! Amallaringizni zoye qilmangiz!” (Muhammad surasi, 33-oyat).
﴿فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآَتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ﴾
“Namozni barkamol ado etingiz va zakotni beringiz hamda Alloh va Uning payg‘ambariga itoat etingiz!” (Mujodala surasi, 13-oyat).
﴿وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّمَا عَلَى رَسُولِنَا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ﴾
“Allohga itoat etingiz va Payg‘ambarga bo‘yin suningiz! Bas, agar (itoatdan) bosh tortsangiz, u holda (bilingizki) Bizning (yuborgan) payg‘ambarimiz zimmasida faqat (vahiylarimizni sizlarga) aniq yetkazish bor, xolos” (Tag‘obun surasi, 12-oyat).
Mazkur oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish majburiy tarzda zikr qilinmoqda. Quyidagi oyatlarda Payg‘ambarimiz alayhissalomga itoat etishning mukofoti (ajri) bayon etiladi, ushbu oyatlar ham Allohga itoat etish bilan birgalikda keladi:
﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾
“Kim Alloh va (Uning) payg‘ambariga itoat etsa, uni ostidan anhorlar oqib turadigan bog‘larga (jannatga) kiritur. (Ular) u yerda abadiy (bo‘lurlar). Bu ulkan yutuqdir” (Niso surasi, 13-oyat).
﴿وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا﴾
“Kimda-kim Alloh va Payg‘ambarga itoat etsa, aynan o‘shalar Allohning in’omiga erishgan zotlar, ya’ni payg‘ambarlar, siddiqlar, shahidlar va solih kishilar bilan birgadirlar. Ular hamroh sifatida naqadar go‘zaldir!” (Niso surasi, 69-oyat).
﴿وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴾
“Mo‘minlar va mo‘minalar bir-birlariga do‘stdirlar: (odamlarni) yaxshilikka buyuradilar, yomonlikdan qaytaradilar, namoz(lar)ni barkamol ado etadilar, zakotni beradilar hamda Alloh va (Uning) Rasuliga itoat etadilar. Aynan o‘shalarga Alloh marhamat ko‘rsatur. Albatta, Alloh qudratli va hikmatlidir” (Tavba surasi, 71-oyat).
﴿وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا﴾
“Agar sizlar Allohga va Uning payg‘ambariga itoat etsangiz, U sizlarga (qilgan yaxshi) amallaringizdan (savobidan) biror narsani kamaytirmas” (Hujurot surasi, 14-oyat).
Qur’oni karimda payg‘ambarga itoat etish faqatgina Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xos bo‘lmay, balki avval o‘tgan barcha payg‘ambarlarga ham tegishli ekanligi bayon etilgan:
﴿وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ﴾
“Qaysi bir payg‘ambarni yuborgan bo‘lsak, Allohning izni bilan unga itoat qilinishi uchun (yuborganmiz)” (Niso surasi, 64-oyat).
Shuningdek, payg‘ambarlar alayhimmusalom Alloh taoloning vahiyi (irodasi)ni yetkazuvchilar ekanliklari, ularga itoat etish Alloh taologa itoat etish bilan tengligi ta’kidlanadi:
﴿مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ﴾
“Kimda-kim Payg‘ambarga itoat etsa, demak, u Allohga itoat etibdi” (Niso surasi, 80-oyat).
Payg‘ambar alayhissalomga itoat etish Qur’on oyatlarida zikr etilgani hamda Nabiyga itoat Alloh taologa itoat etish ekanligi ta’kidlanganidek, ularga itoatsizlik ham Allohga itoatsizlik sifatida zikr etiladi:
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا﴾
“Kim Alloh va (Uning) payg‘ambariga itoatsizlik qilsa va hududlaridan tajovuz qilsa, uni do‘zaxga abadiy (qolishi uchun) kiritur” (Niso surasi, 14-oyat).
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا﴾
“Kimki Alloh va Uning payg‘ambariga itoatsizlik qilsa, bas, u aniq zalolat bilan yo‘ldan ozibdi” (Ahzob surasi, 36-oyat).
﴿وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدً﴾
“Kimki Alloh va Uning payg‘ambariga itoatsizlik qilsa, bas, albatta, unga jahannam olovi bordirki, (ular) o‘sha joyda mangu qolurlar” (Jin surasi, 23-oyat).
وَمَن يُشَاقِقِ ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ فَإِنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ
“Kimki Alloh va Rasuliga muxoliflik qilsa, bas, Alloh jazosi qattiq zotdir” (Anfol surasi, 13-oyat).
﴿أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا﴾
“Kimki, Alloh va Rasuli (belgilagan) haddan tajovuz etsa, uning uchun mangulikdagi jahannam olovi bo‘lishini bilmaganmidilar?!” (Tavba surasi, 63-oyat).
Shu tariqa, Qur’oni karimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish va itoatsizlik qilish Alloh taolga itoat etish hamda etmaslik sifatida birga zikr qilinadi.
Biror oyatda Allohga itoat etish alohida ta’kidlanmagan, balki Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish bilan birgalikda zikr etilgan. Ammo ayrim oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Alloh taologa itoat etish ta’kidlanmagan holda zikr etilgan:
﴿وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآَتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ﴾
“Namozni barkamol ado etingiz, zakotni beringiz va Payg‘ambarga itoat etingiz, zora rahm qilinsangiz” (Nur surasi, 56-oyat).
﴿وَإِنْ تُطِيعُوهُ تَهْتَدُوا﴾
“Agar unga itoat etsangiz, hidoyat topursiz” (Nur surasi, 54-oyat).
﴿يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّى بِهِمُ الْأَرْضُ﴾
“Kofir bo‘lganlar va payg‘ambarga itoatsizlik qilganlar o‘sha kuni yer bilan yakson bo‘lishni orzu qiladilar” (Niso surasi, 42-oyat).
﴿وَمَنْ يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا﴾
“Kimga hidoyat aniq bo‘lgandan keyin Payg‘ambarga muxoliflik qilsa va mo‘minlar yo‘lidan o‘zgasiga ergashsa, Biz uni o‘zi ketayotgan yo‘liga qo‘yib beramiz va (oxiratda) uni jahannamda kuydiramiz. Naqadar noxush joy u!” (Niso surasi, 115-oyat).
Ushbu oyatlarda faqat Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish ta’kidlanishining sababi – Allohga itoat etish payg‘ambarga itoat etish bilan bo‘lishligidir. Zero, Alloh taolo O‘z dinini payg‘ambarlari orqali insonlarga yetkazadi.
﴿وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ﴾
“Inson bilan Alloh (bevosita) so‘zlashishi mumkin emas. Faqat vahiy orqali yo parda ortidan yoki elchi (farishta) yuborib, izni bilan xohlagan narsani vahiy qilishi mumkin. Albatta, U (sha’ni) oliy va hikmat sohibidir” (Sho‘ro surasi, 51-oyat).
Darhaqiqat, Alloh taolo O‘z xohish, irodasini payg‘ambarlari orqali yuboradi. Agar payg‘ambar alayhissalom biror narsaga buyursa yoki biror narsadan qaytarsa Allohning elchisi sifatida qilgan bo‘ladilar. Zero, Alloh taolo Qur’oni karimda payg‘ambarga itoat etish va unga ergashishni O‘ziga itoat bo‘lishini ta’kidlagan:
﴿مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ﴾
“Kimda-kim Payg‘ambarga itoat etsa, demak, u Allohga itoat etibdi” (Niso surasi, 80-oyat).
Shunday ekan, Rasuli akram sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Alloh taologa etishdir. Chunki u zot alayhissalom o‘z nafslaridan so‘zlamaydilar, balki Allohning irodasini yetkazadilar:
﴿وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى﴾
“(Yana u Qur’onni) xomxayoldan olib so‘zlayotgani ham yo‘q! U (Qur’on) faqat (Alloh tomonidan) nozil qilinayotgan (tushirilayotgan) bir vahiydir” (Najm surasi, 3-4 – oyatlar).
Shu nuqtayi nazardan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish Allohga itoat etish demakdir. Shu bois, ayrim oyatlarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga itoat etish zikr qilinib, Allohga itoat etish ta’kidlanmagan. Bu Allohga itoat – payg‘ambarga itoat etish orqali bo‘lishini anglatadi.
Qur’oni karimning Allohga itoat etish borasida kelgan har bir oyat albatta Payg‘ambar alayhissalomga itoat etish bilan birgalikda zikr qilingan.
"Islom shariatida sunnatning o‘rni" kitobidan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi