Kuni kecha, 15 mart kuni yurtimizda koronavirus bo‘yicha ilk holat qayd etilgani munosabati bilan odamlarda vahima, qo‘rquv boshlandi. Ko‘pchilik oziq-ovqat va xo‘jalik mahsulotlarini sotib olish dardida bozor, do‘kon, supermarketlarga yugurdi. Go‘yo do‘kon va bozorlardagi oziq-ovqatlar tugab qoladiyu, hamma ochlikdan o‘ladigandek. Kishilar besh-olti qoplab kartoshka, sabzi, piyoz va hokazolarni, un-yog‘ kabi mahsulotlarga navbat turib sotib olyaptilar. Axir biz taqdirga iymon keltirganmiz-ku! Rizq Alloh taolodan ekaniga iymonimiz bor-ku! Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday deb marhamat qilgan:
وَمَا مِن دَآبَّةٍ فِي الأَرْضِ إِلاَّ عَلَى اللّهِ رِزْقُهَا وَيَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ
“Yer yuzida o‘rmalagan narsa borki, ularning rizqi Allohning zimmasidadir. U ularning turar joylarini ham, borar joylarini ham bilur. Hammasi ochiq-oydin kitobdadir” (Hud surasi, 6-oyat).
Nega sinov paytida ana shu iymonimiz talab qilganidek ish tutmaymiz?! Nega ushbu oyatga binoan “Rizqimni Alloh beradi” deb harakatlanmaymiz?!
Odamlarning bozor va do‘konlarga yugurishini ko‘rganda “Bu kimsalar virusdan emas, ochko‘zlikdan, haddan ortiq to‘yishdan, bo‘kishdan o‘lsa kerak” deb o‘ylab qolasan kishi. Axir o‘lim virusga bog‘langan emas-ku! Qachon ajalimiz yetsa, o‘shanda o‘lamiz. Biz olgan mahsulotlar bizga nasib etmasligi ham mumkin-ku! Biz virus keng tarqalib, bozor va do‘konlarda hech narsa qolmay, och qolishimizdan ko‘ra o‘lib qolib, olib kelgan narsalarimiz bizga nasib etmaslik ehtimoli ancha yuqoridir. Olganda ham bir-ikki kunlikka yetadigan emas, bir necha oyga yetadigan qilib olyapmiz. Bizning bir necha oy yashashimizga kim kafolat berdi?! Qolaversa, butun do‘konni ko‘chirib ketib, boshqa musulmonlarga hech narsa qoldirmaslik musulmonchilikka to‘g‘ri keladimi?! Sizdaku pul bor ekan, keragidan ortiq olyapsiz, ammo yon qo‘shningizda bir necha oylik u yoqda tursin, ikki kunlikka yetadigan bozorlik qilishga moddiy imkoniyati bo‘lmasachi?! Qo‘shnimiz och qolib, biz to‘q yashay olamizmi?! Mana bu hadisdan xabarimiz bormi o‘zi:
Abdulloh ibn Musovirdan rivoyat qilinadi: «Ibn Abbosning Ibn Zubayrga shunday deyayotganini eshitdim: «Nabiy sollallohu alayhi vasallamning «O‘zi to‘q bo‘lib, qo‘shnisi och qolgan odam mo‘min emas», deganlarini eshitdim».
Hadisda aytilayotgan gap juda og‘ir gap. Har birimiz qo‘shnimiz, yaqinimizga nisbatan e’tiborli bo‘lishimiz kerak.
Odamlar bozoru do‘konlarga o‘zlarini urganlarini ko‘rgan ko‘plab sotuvchilar “Davrim keldi. Endi pulni bosib olaman” deb, pulni ko‘paytirish kayfiyatiga o‘tdilar. Kechagi holatni hisob-kitob qiladigan bo‘lsak, do‘kon va bozorlarda bir kilosi 2 yarim ming – 3 ming so‘m atrofida sotilayotgan kartoshka ayrim sotuvchilar qo‘lida 8000-10000 so‘mga chiqib ketdi. Bir bog‘i 20 ming so‘m sotilayotgan isiriq 60 ming so‘m narxda sotilyapti. Bu nima degan gap?! Narxlarni sun’iy ravishda ko‘tarib sotayotgan sotuvchilarda insof bormi o‘zi?! Bu musulmonlarni aldash, ularni chuv tushirish, boshlariga tushgan og‘ir vaziyatdan, qo‘rquvlaridan foydalanib qolish emasmi?!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam don sotayotgan odamning yonidan o‘tib qolibdilar. Uning doni orasiga qo‘l tiqib ko‘rsalar, namlanib qolgan ekan. “Bu nimasi?”, deb so‘radilar. Sotuvchi: “Ey Rasululloh, unga yomg‘ir tegibdi”, dedi. Shunda Rasululloh sallollohu alayhi vasallam: “Uni ustiga chiqarib qo‘ymaysanmi, odamlar ko‘rar edi”, dedilar va “Kim bizni aldasa, u bizdan emas”, dedilar (Imom Hokim rivoyati)
Siz 3 ming so‘mlik kartoshkani 8 ming so‘m sotyapsizmi, demak, odamlarni aldayapsiz. Ba’zi sotuvchilar “Falon mahsulot tugadi” deb, do‘konni berkitib, keyinchalik qimmatroqqa sotish ilinjida yuribdilar. Bu ihtikor deb atalib, gunoh ishlardandir. Ihtikor so‘zi lug‘atda “oziq-ovqat va hokazoni narx qimmatlashini kutib, bozorga chiqarmay, saqlab qo‘yish” ma’nosini anglatadi.
Imom Hakim Termiziy rahmatullohi alayh “Navodirul usul fi ma’rifati ahodisur Rasul” asarida: Muoz ibn Jabal roziyallohu anhudan bunday rivoyat qiladi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Eng yaxshi kasb savdogarlikdir. Agar savdogar yolg‘on gapirmasa, omonatga xiyonat qilmasa, va’daga xilof etmasa, sotib olayotgan narsalarini yomonlamasa, (haddan ortiq) qimmatga sotmasa, zimmasidagi haqni berishni cho‘zmasa va o‘z haqlarini olishda ham qo‘pol bo‘lmasa”, dedilar”.
Demak, savdogarlar halol, omonatdor, yaxshi inson bo‘lishlari uchun ushbu hadisda aytilgan narsalarga amal qilishlari, jumladan, mahsulotni haddan ortiq qimmat sotmasliklari lozim bo‘ladi.
Musulmonlarning ehtiyoji tushib turganda, ularga yengillik qilib berish o‘rniga battar qimmatlashtirish yoki yanada qimmatroq sotish maqsadida do‘konni yopib qo‘yish gunohdir.
Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Sotganda, sotib olganda va haqqini talab qilganda karamli bo‘lgan odamni Alloh rahm qilsin», dedilar».
Buxoriy va Termiziy rivoyat qilishgan.
Sotish, sotib olish va haqqini talab qilishda bag‘rikeng, saxovatli bo‘lish maqsadga muvofiqdir. Bunday kishiga Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Alloh taoloning rahmatini so‘raganlar. Bir so‘m ustida yetti dumalab turib olish, aytganimga sotaman deyish, narxni ko‘tarib, tushirmaslik, odamlarga qiyin sharoitni vujudga keltirish Alloh taoloning rahmatiga erishishga, topgani barakotli bo‘lishiga to‘sqinlik qiladi.
Mo‘min-musulmon odam o‘z birodariga yordam berishga shoshilishi, uning og‘irini yengil qilish payidan bo‘lishi lozim.
Rosululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Kim bir mo‘mindan bu dunyo mashaqqatlaridan birini aritsa, Alloh taolo undan qiyomat kuni mashaqqatlaridan birini aritadi. Kim bir kambag‘alning ishini yengillatsa, Alloh taolo uning bu dunyoyu oxirat ishlarini yengillatadi. Kim bir musulmon aybini berkitsa, Alloh uning aybini bu dunyoyu oxiratda berkitadi. Modomiki banda o‘z birodarining yordamida ekan, Alloh ham uning yordamida bo‘ladi”. (Imom Muslim rivoyati)
Alloh taolo bizning og‘irimizni yengil qilishini, bizga yordam berishini, ayblarimizni berkitishini, istaymizmi, u holda o‘zimiz dindoshlarimizga yordam qo‘lini cho‘zishga, ularning og‘irini yengil qilishga intilaylik!
Alloh taolo barchamizni O‘zining hidoyatidan ayirmasin va xotimamizni chiroyli qilsin!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Asli Bangladeshlik yosh olimlardan biri, hozirda Buyuk Britaniyada istiqomat qiluvchi Ahmad Mahfuz yozadi:
2024 yilning 25-31 dekabr kunlari Istanbulga ilmiy safar qildim. Bu mening qadimiy Qustantiniya(Vizantiya)ga bo‘lgan beshinchi safarim edi. Safardan ko‘zlangan maqsad ulug‘, muhaqqiq olim, yirik muhaddis, shayx Muhammmad Avvoma hafizahulloh bilan uchrashib, u kishining foydali suhbatlaridan bahramand bo‘lish edi. Sababi, Muhammad Avvomadek olimlarning suhbatlari bag‘oyat manfaatli. Imom Navaviy rahimahullohning: “Sohasini mukammal biluvchi olimning suhbatida bo‘lish, soatlab, hatto kunlab kitob o‘qishdan ko‘ra foydalidir” degan so‘zlari ham buning yaqqol dalilidir.
Safarni rejalashtirishdan oldin, Shayximizning o‘g‘illari, Muhyiddin Avvoma hafizahulloh bilan bog‘landim. U kishi menga, otalarining ilmiy faoliyatlari va turli kitoblarining tahqiqi bilan band ekanliklari, qolaversa sog‘liqlaridagi o‘zgarishlar sababli faqat qisqa muddatga ko‘rishishimiz mumkinligini ma’lum qildilar.
Mehmonxonamiz Shayximizning Istanbuldagi darsxonalariga yaqin edi. Shayx Muhyiddin bizni tushlikka taklif qilib, olib ketish uchun mashina jo‘natdilar. Bu shayx Muhyiddin hafizahullohning yuksak saxovat va go‘zal xulqlaridan dalolatdir, Alloh u kishini yaxshilik ila mukofotlasin.
Shayximiz bilan birinchi uchrashuvimiz 2024 yil 26 dekabr, payshanba kuni tush paytida bo‘ldi. Ushbu qisqa suhbatda, shayximiz avvalo Muhammad Anvar Shoh Kashmiriyning "آثار السنن" kitobiga yozgan ta’liqlarining nashr ishlari haqida so‘radilar. Men shunday javob berdim: "Men 2023 yil oktyabrda Karachi shahridagi ilmiy safarimda Alloma Muhammad Yusuf Bannuriyning o‘g‘li Shayx Muhammad Habibullohdan: “Alloma Kashmiriyning ushbu ta’liqlari ustidagi ishlar nihoyasiga yetgan, tez orada bir necha mujallad qilib nashr qilinadi» deb eshitgan edim. Shayximiz: “Bunday xabarlarni uzoq vaqtdan buyon eshitib kelyapmiz, lekin kitob hali chop etilmagan”, – dedilar.
Shayximizning ikkinchi savollari: “Alloma Yusuf Bannuriy o‘zining ustozi Alloma Kashmiriyni necha yil lozim tutib, u kishidan dars olgan?” – deb so‘raganlari bo‘ldi. Men aniq javobni bilmasdim, “unchalik ko‘p emas, taxminan besh yil atrofida bo‘lishi mumkin” dedim. Shayximiz: “Ha, men shu masalani uzoq vaqtdan beri qidiryapman”, dedilar.
Oxirida shayximiz: “Yangi nashr qilingan asarlaring bormi?” – deb so‘radilar.
O‘tgan yili kaminaning tahqiqi bilan “الآمالي على سنن أبي داود” kitobi ikki jildda nashr qilingani, o‘tgan yili oxirgi uchrashuvimizda , undan shayximizga ham hadiya qilganim esimda edi. O‘shandan keyin boshqa yangi nashrlarim bo‘lmaganini, magistratura disertatsiyam va boshqa ingliz tilidagi tadqiqotlarim bilan band bo‘lganimni bildirdim.
Shayximizning alohida e’tibori meni juda ilhomlantiradi. 2019 yil oktyabr oyida
“الفوائد المنتقاة من آمالي إمام العصر محمد أنوار شاه الكشميري” nomli kitobimni shayximizga taqdim qilgandim. Shundan buyon, har safar uchrashganimizda, shayximiz Kashmiriyning hayoti va ilmiy merosi haqida gapiradilar yoki menga bu mavzuda savollar beradilar. Shayximiz meni, bu katta olimni haddan tashqari yaxshi ko‘ruvchi va u kishining xodimlaridan biri deb o‘ylashlarini his qilaman. Bu shunchaki ichki hissiyot bo‘lishi mumkin, lekin bu holat meni juda ilhomlantiradi. Aynan shu ilhom imom Kashmiriy va boshqa imomlarimizning ilmiy meroslarini chuqurroq o‘rganishga turtki beradi. Shayximizning bu ishlari kamina haqida yaxshi fikrda ekanliklaridan deb o‘ylayman va Alloh taolodan bu kichik, kamtarona xizmatimizni qabul qilishini so‘rayman.
Shayximiz bilan 27 dekabr, shanba kuni yana bir bor uchrashishga muyassar bo‘ldim. Men u kishiga Alloma Bannuriy imom Kashmiriyni qancha vaqt lozim tutgani haqida qidirganimizni, Urdu tilidagi maqolada Alloma Bannuriyning o‘zi: “Men oliy diniy ta’limni Debanddagi “Dorul Ulum”da hijriy 1345-1347 yillarda oldim. So‘ng shayximiz alloma, imom Anvar Shoh Kashmiriyni kechasiyu kunduzi lozim tutdim. Bu to‘liq bir yildan ziyodroq davom etdi”, degan gaplarini topganimiz xabarini berdim. Bu maqola Karachidagi islom ilmlari universitetining kam sonli chiqadigan “Bayyinot” jurnalida chop etilgan bo‘lib, uni Shayx Muhammad Habibulloh Muxtor arab tilidan urdu tiliga tarjima qilgan va chop ettirgandi. Maqolaning asli arab tilida alloma Bannuriyning o‘zi tomonidan yozilgan ekan.
Shayximiz bu ma’lumotdan juda xursand bo‘ldilar, va alloma Bannuriy imom Kashmiriyning shogirdlari ichida ajralib turganini zikr qildilar.
Shundan keyin shayximiz Imom Anvar Shoh Kashmiriyning shogirdlaridan yana biri, Badr Olam Mirtahiy haqida qiziq bir voqeani hikoya qilib berdilar. Bu zot Imom Kashmiriyning “Sahihi-Buxoriy”ga yozgan sharhlarini mashhur “Fayzul Boriy” kitobiga jamlaganlar.
“Bir kuni Badr Olam Madinada, ravzai-sharif oldida chiroyli, oq libosda yurganida, bir kishi unga yaqinlashib, kim ekanini so‘ragan. Badr Olam o‘zini tanishtirib: “Men Badr Olamman”, deganida, haligi kishi: “Yo‘q, sen Badr Olam emassan, Badr Olam bu qabrning egasi!” – deb qabrga ishora qilgan ekan.(bu yerdagi Badr Olam ism bo‘lib, u lug‘atda butun dunyoning yorqin, to‘lin oyi ma’nosini bildiradi). Shayximiz bu qiziqarli hikoyani aytib bo‘lib, odatlariga muvofiq tabassum qildilar.
Mening odatim shuki, katta olimlarning oila a’zolari bilan uchrashib qolsam, bu olimning shaxsiy va oilaviy hayotidan o‘rnak olish maqsadida ba’zi savollarni beraman. Istanbuldagi oxirgi kechamizda, Shayximizning o‘g‘illari Muhyiddin Avomma bizni mehmonxonadan uylariga olib ketish uchun ikkinchi o‘g‘illari Muhammadni yubordi. Muhammad ingliz tilida ateistlarga qarshi juda yaxshi kitob yozgan kishi. U mashinani boshqarib, bizni olib ketayotganda, men gap boshlab: “Alloh sizning oilangizni ilmda bizlarga yetakchi bo‘lishingiz uchun tanladi, endi siz mashinada ham bizning yetakchimizsiz!” dedim. Birodarimiz Muhammad tabassum qildi, so‘ngra men unga: “Biz har doim bobongizning ilmiy kitoblarini o‘qib, undan ko‘plab foydalar olamiz. Lekin siz shayximizni yaqindan bilasiz, shaxsiy hayotlaridan biron-bir foydali ma’lumotni biz bilan bo‘lishsangiz” dedim. U: “Sizlarga ikkita narsani aytishim mumkin. Birinchisi, bobom dunyo ishlari haqida hech qachon gapirmaydi, so‘zlari faqat ilm haqida bo‘ladi. Hatto suv so‘raganda ham, gapirish o‘rniga qo‘llari bilan ishora qiladilar. Ikkinchisi, u kishi juda kuchli iroda sohibi, himmatlari juda oliy. Yoshlari katta bo‘lishiga qaramasdan, hech qanday dangasalik alomatlarini ko‘rmaysiz.
Yetib borganimizda, boshqa bir o‘rinda, Muhyiddin Avommaga shu savolni berdim. Allohga hamd bo‘lsin, u kishi bizga otasining kundalik jadvali haqida ko‘plab muhim ma’lumotlarni aytib berdi. Bu suhbat bizdek ilm toliblariga juda foydali bo‘ldi. Quyida u kishining gaplarining qisqacha mazmunini keltiraman. Ushbu jadvalni birodarimiz Abdulloh Fahem suhbat yozilgan to‘liq tasmadan ajratib berdilar.
Shayximizning o‘g‘illari, doktor Muhyiddin Avomma aytadilar:
“Men otamni umridan bir daqiqani ham behuda sarflaganini ko‘rgan emasman. U kishining vaqt soniyama-soniya rejalashtirilgan. Bu otamning ikki asosiy ustozlari: Shayx Abdulfattoh Abu G‘udda va Shayx Abdulloh Sirojuddinlarning yo‘nalishlarini o‘zlarida mujassam qilganliklari sabablidir. Otam o‘zlarini ilm va ibodat orasida qattiq ushlaydilar. Shayx Abdulfattoh ilm va tahqiqqa qattiq e’tibor berishlari bilan mashhur bo‘lsa, Shayx Abdulloh ilmga qo‘shib tasavvuf, kechasi namoz o‘qish kabilarni jamlaganlari bilan mashhur.
Otam ikkala jihatni – ilmga bo‘lgan katta e’tibor, har bir soniyani qadrlash hamda tasavvuf orasini birlashtirgan. Albatta, bu jismoniy holatlari va sog‘liklariga bevosita bog‘liq.
Otam shu yoshlarida ham kech soat 12:00da uxlashga yotadilar. Nimaga buncha kech uxlashlarini sal keyin tushuntiraman. Lekin har kuni bomdoddan uch yarim soat oldin uyg‘onadilar. Bu yoz kunlari kechasi uxlashga ulgurmaydilar, degani. Chunki soat 4:00 da bomdodga azon aytiladi, undan uch yarim soat oldin esa, 12:30 bo‘ladi va faqat yarim soat vaqt qolgani uchun uxlamasdan, tunlarini kunduziga ulab yuboradilar. Qish kunlari kechalari uzun bo‘lganda ham, hech qachon kerakli paytda uyg‘otish uchun “uyg‘otgich” (budilnik) qo‘ymaydilar. Otam menga: “Men Robbimga duo qilib, “Robbim, mening qachon uyg‘onishimni istasang – shunda uyg‘ot” deb aytaman, u doim bomdoddan uch yarim soat oldin uyg‘otadi” degandilar.
Hadis ilmi maktabi talabasi
Saidmahmudxon Urvatillayev tarjimasi