Kuni kecha ijtimoiy tarmoqlarda “Musulmonlar idorasi tavsiyasi bilan ovoz kuchaytirgichda azon aytish to‘xtatildi”, degan sarlavha bilan boshlangan xabarda go‘yoki Namangan shahridagi masjidlarda azonni ovoz kuchaytirgichlar orqali aytish to‘xtatilgani iddao qilingan. Ushbu bo‘hton ma’lumot ijtimoiy tarmoqlarda bahs-munozalarga sabab bo‘lmoqda.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi bu voqeaning kelib chiqish sabablariga aniqlik kiritish maqsadida, Namangan viloyati vakilligi mutaxassislari bilan bog‘landi. Ushbu viloyat vakilligi mas’ul xodimlari va mazkur hududdagi jome masjidlar imom-xatiblari Namangan shahridagi masjidlarda azonni ovoz kuchaytirgichlar orqali aytish to‘xtatilgani haqidagi xabar mutlaqo yolg‘on hamda asossiz ekanini qat’iy ta’kidladilar.
Alloh taoloning izni ila diyorimiz masjidlarida mo‘min-musulmonlarni namozga chorlovchi azon sadolari bundan buyon ham yangrayveradi. Buning isboti sifatida mamlakatimizning barcha hududlaridagi masjidlarda musulmonlarimizni namozga chorlayotgan, shu jumladan kuchaytirichlar orqali aytilayotgan azon sadolari dalil bo‘ladi.
Shu o‘rinda aytish kerakki, ijtimoiy tarmoqlarda turli xil yolg‘on va bo‘hton xabarlar tarqatayotgan kimsalarga Allohdan qo‘rqing deymiz. Haq taolo mo‘min-musulmonlarni “Hujurot” surasining 6-oyatida quyidagicha ogohlantiradi: “Ey iymon keltirganlar! Agar fosiq xabar keltirsa, aniqlab ko‘ringlar, bilmasdan, bir qavmga musibat yetkazib qo‘yib, qilganingizga nadomat chekuvchi bo‘lmanglar”.
Demak, har qanday xabarni kim yetkazganiga jiddiy e’tibor qaratish lozim. Ta’kidlash joizki, azon masalasida soxta xabarlarni tarqatayotgan manbalarning maqsadlari yurtimiz musulmonlari orasida fitna urug‘ini sochishdan boshqa narsa emas.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi yurtimiz masjidlarida azon sadolari bardavom bo‘lishini ta’kidlagan holda Islom dini qadriyatlari, ulamolar va Diniy idora sha’niga nisbatan aytilgan har qanday asossiz gaplarga nisbatan doimo murosasiz ekanini ma’lum qiladi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati
Bir qishloqda Ibrohim ismli bolakay onasi bilan yashardi. Ularning yashash sharoiti uncha yaxshi emasdi. Shunga qaramasdan uning onasi har kuni eshiklari yoniga boshqalar olib yeyishi uchun yegulik qo‘yardi.
Bir kuni Ibrohim: “Onajon, siz nega boshqalar uchun har doim eshigimiz yoniga yegulik qo‘yasiz? Axir o‘zimiz ham nochor yashayapmiz-ku?” deb so‘radi. Shunda onasi tabassum bilan: “O‘g‘lim, qachonki biz Alloh bergan ne’matlarga shukr qilib, oziga qanoatlansak, borini boshqalar bilan baham ko‘rsak, shunda Alloh u ne’matlarni ko‘paytirib beradi”, dedi. Ibrohim onasining bu gaplariga unchalik ham tushunmadi. Qanday qilib uydagi narsani ikkiga bo‘lib ko‘paytirish mumkinligiga aqli yetmadi.
Bir oqshomda o‘rta yoshlardagi kishi kelib ularning eshigini qoqdi. “Har kuni sizlarning eshigingiz oldida yegulik ko‘rib, olib yerdim. Alloh sizlarning topganlaringizga baraka bersin, deya duo qilardim. O‘zim oldin tijoratchi bo‘lganman. Hozir ozroq daromad topdim. Shuni sizlarga bersam”, dedi. Ibrohim u pul bilan o‘qib, ilm oldi.
Yillar o‘tib Ibrohim juda katta olim bo‘ldi. U boshqalarga ham ilm berar ekan, onasining gaplarini eslab: “Har doim imkon darajasida yaxshilik qilishdan to‘xtamaslik kerak ekan. Qiymatidan qat’iy nazar, bor narsangizni boshqalar bilan bo‘lishish baxt ekan”, deydi. Zero, “Ular yengillikda ham, og‘irlikda ham nafaqa qiladiganlar, g‘azabini yutadiganlar va odamlarni avf qiladiganlardir. Alloh yaxshilik qiluvchilarni yoqtiradi” (Oli Imron surasi, 134-oyat).
Akbarshoh Rasulov