Avval xabar berganimizdek, muftiy hazratlari Toshkent shahar, Shayxontohur tumani “Oqlon” mahallasidagi uylari yonib ketgan sakkizta xonadonga tashrif buyurib, talofatdan aziyat chekkan xonadon ahllariga hamdardlik bildirgan edilar.
O‘zaro suhbat davomida xonadon ahllaridan birlari: “Eng achinarlisi, men uchun bebaho boylik bo‘lgan ko‘plab kitoblarim ham yong‘inda yonib ketdi. Ularning aksariyati diniy kitoblar edi”, deya nafsus bilan so‘zlab bergan edi. Muftiy hazratlari yo‘qotilgan kitoblar o‘rnini to‘ldirilishini o‘z zimmalariga olib, albatta yetkazib berilishini ta’kidlagan edilar.
Bugun ana shu xonadonlarga muftiy hazratlarining va’dalari yetkazildi. O‘zbekiston musulmonlari idorasi Masjidlar bo‘limi mudiri Muhammadnazar domla Qayumov sakkizta xonadonning har biriga Qur’oni karim va o‘ndan ortiq, jami yuzga yaqin diniy-ma’rifiy kitoblarni muftiy hazratlari nomlaridan topshirdilar. Bundan tashqari, tez orada diniy idora tarafidan moddiy yordam ham ko‘rsatilishini bildirdilar.
“Allohga shukurki, mahalla ahli bugun hammalari bizga yordam ko‘rsatmoqda. Bu borada alhamdulillah, ko‘nglimiz taskin topyati. Faqat men yo‘qotgan kitoblarimga achinayotgan edim, mana bugun ular ham qaytib keldi! Muftiy hazratlari bizga Qur’oni karim va boshqa ko‘plab mo‘tabar kitoblarni yuboribdilar. Alloh taolo hazratimizni O‘z panohida asrasin. Boshiga sinov tushgan barcha insonlar nomidan u kishiga katta minnatdorchiliklarimizni bildiramiz”, deydi Fathulloh hoji ota.
Mo‘minlarning bir-birlarini musibat onlarida yolg‘izlatib qo‘ymaslik, dardlariga malham bo‘la olishlik bu dinimiz va oliyjanob xalqimizning go‘zal an’analaridandir. Alloh atolodan musibat yetgan xonadon ahillariga najot va barakotlar berishini so‘rab qolamiz.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Masjidlar bo‘limi
Bir kuni boy ota o‘g‘li kambag‘allik nima ekanini tushunishi uchun uni faqir oilaga olib bordi. Ular o‘sha oilada bir necha kun yashab, so‘ng qaytib kelishdi. Ota o‘g‘lidan so‘radi:
– Bu qilgan safarimizdan qanday xulosalar chiqarding?
O‘g‘li bunday javob berdi:
– Bizda katta uy, ularda odiy. Lekin ularning bag‘ri keng ekan. Agar biznikiga kelib shuncha vaqt yashamoqchi bo‘lganlarida biz rozi bo‘lmasdik, menimcha. Biz kerakli narsalarni do‘kondan olamiz, ular aksarini o‘zlari yetishtirarkan. O‘zlari mehnat qilib yetishtirgani uchun isrof qilishmas ekan. Bizda uy ishlarini xizmatkor qiladi, ular esa bir-biriga yordam berisharkan. O‘zaro mehr-oqibatlari ham havas qilarli. O‘ylab qarasam, aslida ularmas, biz kambag‘al ekanmiz...
Ota bu javobni eshitib o‘ylanib qoldi. O‘g‘li bunday javob berishini kutmagan edi.
Aslida biz o‘zimizda bor narsaga emas yo‘q narsaga intilamiz olishga, erishishga xarakat qilamiz. Bizdagi bor narsa kimlar uchundir orzu ekanini unutamiz. Gohida qanchalik biz boy ekanimizni anglash uchun o‘z hayotimizga boshqacha nazar bilan qarashimiz kerak bo‘ladi.
Akbarshoh Rasulov