بسم الله الرحمن الرحيم
اَلْحَمْدُ للهِ الَّذِي قال: "وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ"، وَالصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدٍ الَّذِي قال: "إِنَّمَا النِّسَاءُ شَقَائِقُ الرِّجَالِ"، وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ، اَمَّا بَعْدُ
DINIMIZDA AYOL QADRI
Muhtaram jamoat! Ma’lumki, muqaddas Islom dini kelishidan oldin, johiliyat davrida ayollarning nafaqat huquqlari poymol qilingan, balki ularga inson sifatida emas, bir mato sifatida muomala qilinib, bozorlarda sotilar edi. Er vafot etgach, ayol uning aka-ukalari yohud boshqa merosxo‘rlari tomonidan taqsimlanib olinardi. Qiz bola tug‘ilgan ba’zi oila motam tutar va keyinchalik or-nomusga sabab bo‘lmasin deb, qizini tiriklayin ko‘mib yuborilar edi.
Islom dini kelgandan keyin ayollarning qadri yuksak martabalarga ko‘tarildi. Alloh taolo Qur’oni karimda ayollarga qilinadigan salbiy munosabatlarni qattiq qoraladi va man qildi. Qizlarni yaxshi tarbiya qilganlarga o‘g‘il bolalarni tarbiya qilganlardan ham ko‘p ajrlar va’da qilindi. Bu haqda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam shunday dedilar:
"مَنْ وُلِدَتْ لَهُ اِبْنَةٌ فَلَمْ يُئِدْهَا وَلَمْ يُهِنْهَا، وَلَمْ يُؤثِرْ وَلَدَهُ عَلَيْهَا - يَعْنِي الذَّكَرَ - أَدْخَلَهُ اللهُ بِهَا الْجَنَّةَ"
(رَوَاهُ الإِمَامُ أَحْمَدُ، وَالإِمَامُ الْحَاكِمُ)
ya’ni: “Kimning huzurida bir qiz bola tug‘ilsayu uni tiriklayin ko‘mib yubormasa, kamsitmasa va o‘g‘il farzandini undan ustun qo‘ymagan bo‘lsa, Alloh uni jannatga kiritadi” (Imom Ahmad va Imom Hokim rivoyati).
Islomdan oldin o‘g‘il bolani qiz boladan ustun qo‘yilar edi. Islom esa bolalarga birdek qarashni yo‘lga qo‘ydi, hamda qizlarga e’tibor bilan qarashni jannatga eltuvchi amal deb baholadi.
Yana bir hadisda shunday deyilgan:
"مَنْ كَانَ لَهُ ثَلاَثُ بَنَاتٍ أَوْ ثَلاَثُ أَخَوَاتٍ، أَوْ اِبْنَتَانِ أَوْ أُخْتَانِ، فَأَحْسَنَ صُحْبَتَهُنَّ
وَاتَّقَى اللهَ فِيْهِنَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ"
(رَوَاهُ الإِمَامُ التِّرْمِذِيُّ)
ya’ni: “Kimning uchta qizi bo‘lsa yoki uchta singlisi bo‘lsa, yoxud ikki qizi, yoki ikki singlisi bo‘lsa, ularga go‘zal munosabatda bo‘lsa va ularning haqqida Allohdan qo‘rqsa, unga jannat berilur” (Imom Termiziy rivoyati).
Albatta, bir yoki ikki qizni axloq-odobli, diyonatli qilib tarbiyalab, voyaga yetkazib, munosib joyga turmushga berish oson ish emas. Odatda kishilar tabiatida o‘g‘il farzandga nisbatan moyillik bo‘lib turadi. Qizlarga bir oz e’tiborsiz bo‘ladi. Shuning uchun ham shariatimiz ko‘rsatmalarida qizlar tarbiyasi uchun qilingan va’dalarga alohida urg‘u berilgan. Bu hadisi sharifdan kishi o‘z qiz farzandlari tarbiyasiga qanchalik savob olgan bo‘lsa, singillari tarbiyasi uchun ham shunchalik savob olishi ma’lum bo‘lmoqda.
Ayol kishi ona sifatida qadrlanadi. Qur’oni karimning bir nechta oyatlarida onani e’zozlashga, uning haqqini ado etishga buyurilganmiz. Rivoyatlarda: “Jannat – onalar oyog‘i ostidadir”, deya ta’kidlangan.
Darhaqiqat, Islom dini o‘z ayollariga nisbatan yaxshi munosabatda bo‘lgan erkaklarni insonlarning eng yaxshilari qatoriga qo‘shadi. Bu haqda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam shunday deydilar:
أَكْمَلُ المُؤْمِنِينَ إِيْمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا، وَخِيَارُكُمْ خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهِمْ"
(رواه الإمام الترمذي)
ya’ni: “Mo‘minlarni imon jihatidan komilrog‘i xulqi yaxshirog‘idir. Sizlarning eng yaxshilaringiz – ahli ayoliga yaxshilik qiladiganingizdir” (Imom Termiziy rivoyati).
Shuni ta’kidlash kerakki, ayol kishi taom, ichimlik, libos va shu kabi boshqa moddiy narsalarga ehtiyojmand bo‘lgani singari, shirin so‘zga, chiroyli tabassumga, go‘zal muomalaga, mehrga muhtojdir. U qalbini zavqlantiradigan, g‘amni ketkazib, hayotni saodatli qiladigan yoqimli hazil-mutoyibaga ham ba’zi moddiy ta’minotlardan ko‘ra ko‘proq ehtiyoj sezadi.
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam ayollariga go‘zal munosabat va samimiy muomalada bo‘lganlar. Oisha onamiz raziyallohu anho Payg‘ambarimizni sifatlab shunday deganlar: “U zot ayollari bilan xoli qolganlarida eng muloyim, karamli, xushchaqchaq va sertabassum kishi bo‘lar edilar”. Hatto Rasululloh sallallohu alayhi vasallam Oisha onamiz bilan yugurish musobaqasini o‘tkazganlar. Bu haqda Oisha onamizning o‘zlari shunday deganlar:
تَسَابَقْتُ اَنَا وَرَسُولُ اللهِ فَسَبَقْتُهُ فَلَبِثْنَا حَتَّى إِذَا أَرْهَقَنِي اللَّحْمُ سَابَقَنِي فَسَبَقَنِي فَقَالَ: "هَذِهِ بِتِلْكَ"
رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وأحمد
ya’ni: “Men Rasululloh sallallohu alayhi vasallam bilan musobaqalashdim. Men U zotdan o‘zib ketdim. Bir muddatdan so‘ng mening go‘shtim og‘irlashganda (ya’ni, semirib, og‘irlashib qolganda) yana men bilan musobaqalashib, mendan o‘zib ketdilar va “Haligi bilan biru bir”, - dedilar” (Imom Abu Dovud va Imom Ahmad rivoyatlari).
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallamning zimmalarida islomni yoyish, davlatning ichki holatini mustahkamlash, tashqi dushmanlardan himoyalanish kabi mas’uliyatlari bor edi. Odatan bu ishlar erkak kishini butunlay mashg‘ul qilib qo‘yadigan narsalardandir. Ul zot bundan tashqari Allohdan vahiy qabul qilardilar, doimiy ibodatlar va boshqa buyuk ishlar bilan mashg‘ul bo‘lardilar. Ammo mana shuncha ishlarga qaramasdan, zimmalaridagi ayollarining haqlarini ham unutmaganlar. Ularni axloqqa chaqirib tarbiyalashni ham, er-xotinlik munosabatlarini ham yoddan chiqarmaganlar.
Har bir er ayoli bilan bo‘ladigan munosabatlarda Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallamni o‘ziga namuna qilib olmog‘i zarurdir.
Hakim ibn Muoviya raziyallohu anhu Payg‘ambarimiz sallalohu alayhi vasallamga “Ey Allohning Rasuli, bizda xotinlarimizning nima haqi bor?” deb so‘raganlarida, U zot shunday dedilar:
أَنْ تُطْعِمَهَا إِذَا طَعِمْتَ وَتَكْسُوَهَا إِذَا اكْتَسَيْتَ أَوِ اكْتَسَبْتَ، وَلَا تَضْرِبِ الْوَجْهَ وَلَا تُقَبِّحْ
وَلَا تَهْجُرْ إِلَّا فِي الْبَيْتِ
(رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ)
ya’ni: “Qachon taomlansang, uni ham taomlantirasan. Qachon kiyim kiysang, uni ham kiyintirasan. Yuziga urmaysan, haqoratlamaysan va bir xonadan boshqa joyda yotog‘ingni alohida qilmaysan” (Imom Abu Dovud va Imom Nasaiy rivoyatlari).
Demak, xotinning erdagi haqlaridan biri – er o‘zining iqtisodiy imkoniyatiga qarab, xotinini oziq-ovqat bilan ta’minlab borishidir. Afsuski, ba’zi erlar ulfatlari bilan ko‘cha-ko‘yda yaxshi va sara taomlarni yeb yuradida, uydagi ayoli va bola-chaqasi esa zo‘rg‘a tirikchiligini o‘tkazadi. Bunday qilish oilaga zulm hisoblanib, farzandlar haqqiga xiyonat bo‘ladi.
Ming afsuski, ba’zi musulmon erkaklar uyda o‘tirib, ayolini pul topish maqsadida begona yurtlarga jo‘natmoqda. Yana ayrim erkaklar, xotinini nafaqa bilan ta’minlamayotgani yetmagandek, “Sen ham pul topsang nima bo‘ladi?”, deb malomat ham qilishmoqda. Bu esa chidab bo‘lmaydigan holdir. Ba’zi erlar esa o‘zga yurtlarga ketib, uzoq vaqt qaramog‘idagilarning nafaqasi va ta’minotidan xabar ham olmay qo‘ymoqda. Bu ham bo‘lsa, eng katta zulm va gunohkorlikdir.
Ayol ila go‘zal muomala qilish, unga nisbatan husni xulqda bo‘lish, undan yetgan ozorni ko‘tarish erkakning zimmasidagi majburiyatlardandir.
Bu haqda Imom G‘azzoliy shunday deganlar:
وَاعْلَمْ أَنَّهُ لَيْسَ حُسْنُ الْخُلْقِ مَعَهَا كَفُّ الْأَذَى عَنْهَا، بَلْ اِحْتِمَالُ الْأَذَى مِنْهَا
ya’ni: “Bilginki, ayolinga ozor berishdan tiyilishing husni xulq emas. Balki, undan yetadigan ozorni ko‘tarishing husni xulqdir”.
Hozirgi kunda shariatdan bexabar ba’zi erlar ayollari bilan munosabatlari buzilsa, “Men endi ayolim bilan yashamayman, uni nafaqa bilan ham ta’minlamayman, talog‘ini ham bermayman”, deydi. Bunda ayol na oilali bo‘lmay, na eridan ajrala olmay, yillab arosatda qolib ketmoqda. Bu haqda Alloh taolo “Baqara” surasida shunday degan:
...وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُوا آَيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا...
ya’ni: “...Ularga zulm qilib, zararlantirish niyatida ushlab turmang! Kim shunday qilsa, demak, o‘ziga zulm qilibdi. Allohning oyatlarini hazil bilmangiz!...” (Baqara surasi, 231-oyat).
Ayollarga bunday zulm qilish shariatimizning barcha ko‘rsatmalariga ziddir.
Shuni unutmasligimiz kerakki, qizlarning ta’lim-tarbiyasi, turmush tarzi uchun zarur bo‘lgan har bir narsa otaning zimmasidagi farzlardan biridir. Ota bu farzdan faqat qiz turmushga chiqqanidan keyingina forig‘ bo‘ladi. Chunki endi bu farz erning zimmasiga o‘tadi. Otasi yoki eri yo‘q ayolning nafaqasi akasi yoki uning o‘rnini bosuvchi boshqa shaxslarga vojib bo‘ladi. Umuman olganda, Islomda ayol kishi nafaqasiz qolishi mumkin emas.
Yurtimizda ayollarning o‘zlariga yarasha, jismoniy salohiyatiga mos ravishda mehnat va kasb hunarlar bilan shug‘ullanishlari uchun barcha sharoitlar mavjud. Ayollar ehtiromi uchun alohida sanalarni “oila yili”, “ayollar yili” kabi nomlar bilan atalib kelishi, ko‘p bolali ayollarni ijtimoiy himoya qilinishi, har yili 8-martni xalqaro xotin qizlar kuni sifatida dam olish kuni deb, e’lon qilingani va hukumatimiz tamonidan o‘tkazilayotgan qator tadbirlarning barchasida ayollarimizga alohida imtiyozlar berilayotgani dinimizning ko‘rsatmalariga hamohangdir.
Alloh taolo yurtimizni tinch, xalqimizni farovon bo‘lishini nasib etsin! Ayol-qizlarimizni shariatimizda ko‘rsatilganidek, e’zozlashimizda Alloh taolo tavfiq bersin! Omin!
ILOVA: Ayrim norasmiy mullalar tomonidan FHDYO guvohnomasisiz nikoh o‘qish va boshqa masalalar haqida
Allox taolo kalomi sharifida ilmning naqadar ulug‘ligi haqida ko‘p oyatlarni nozil qilgan. Jumladan, “Ayting:” Biladiganlar bilan bilmaydiganlar teng bo‘lurmi?!” Mazmunli oyati karimaga nazar tashlansa, mohiyatini tafakkur qilsak, hozir jamiyat hayotida shariat ilm ahli ibodatlarni ato etishda, marosimlarni o‘tkazishda va sof Islom dinimizning ta’limotlarini musulmonlarga to‘g‘ri yetkazishda ularning muhim o‘rinlari bor. Lekin bu o‘ta ma’suliyatli vazifalarni yetarli diniy bilimi yo‘q kishilarning bajarishiga urinishlari mutlaqo to‘g‘ri emas.
Hozirgi kunda joylarda, ayniqsa, chekka hududlarda odamlar orasida “mulla” yoki “domla” deb tanilgan diniy va dunyoviy ilmlarni egallamagan kimsalar faoliyat olib borayotganligi kuzatilmoqda. Ularning tegishli hujjat yoki shaxodatnomasi yo‘q, o‘zini “domla” deb nomlab shar’iy hukmlarni bilmagan, hatto oddiy shar’iy masalalarni ham anglamaydigan hamda tafsir, hadis, fiqxdan xabarsiz kishi qanday qilib mav’iza qilishi yoki shariatdan masala aytishi mumkin? Fiqh ilmlarini bilmagan kishi qanday qilib namoz, ro‘za, zakot, niqoh va taloq kabi nozik masalalar xususida so‘z yuritish yoxud fatvo berishi mumkin? Mo‘min musulmonlar hayotiga taalluqli masalalarga ularning aralashuvi jiddiy muammolar keltirib chiqarishi aniq. Masalan ular yurtimiz musulmonlari hanafiy mazhabiga rioya etishlarini inobatga olmay, o‘zlari turli manbalardan o‘qigan yoki eshitgan boshqa mazhablarga oid yoki dinimiz ta’limotlariga zid fikrlarni gapirib, musulmonlar o‘rtasida ikkilanishlarni keltirib chiqarmoqda. Ular nikoh shartlarini so‘rab-surishtirmay, tibbiy ko‘rik xulosasi FHDYO bo‘limlari guvohnomasini olmagan, eng achinarlisi, belgilangan nikoh yoshiga ham to‘lmagan yoshlarning nikohini o‘qishi oqibatida turli salbiy holatlarni yuzaga keltirmoqdalar.
Shuningdek, taloq masalasini pala-partish hal etishi natijasida janjallashgan er va xotin o‘rtasini isloh qilish qoidalari buzilmoqda. Aslida bunday nozik masala diyorimizda O‘zbekiston musulmonlar idorasining joylardagi mas’ul vakillari tomonidan hal etilishi lozim bo‘lgan masalalardandir.
Shu kunlarda O‘zbekiston musulmonlar idorasining viloyatlardagi vakillari mazkur “mulla”-“domla”lar bilan ma’rifiy suhbatlar o‘tkazmoqdalar. Shoyad shu kabi kamchiliklar kelajakda barham topsa, deb umid qilamiz.
ILOVA: “Vaqf” xayriya jamoat fondining oxirgi haftada amalga oshirgan ishlari haqida
"Vaqf" xayriya jamoat fondi tomonidan “Imom al-Buxoriy” va “Hadichai Kubro” o‘quv dargohining kam ta’minlangan talabalari uchun shartnoma to‘lovi va jarrohlik amaliyotini o‘tash, mavsumiy davolanish, dori-darmon va nogironlik aravasi so‘rab murojaat qilgan bemorlarga jami 60 000 000 (otmish million) so‘mdan ortiq mablag‘ yordam tariqasida berildi.
Qilinayotgan xayrli ishlarning davomi sifatida "Vaqf" xayriya jamoat fondi tomonidan yana bir to‘lov usuli orqali to‘lash imkoniyati yaratildi. Endilikda Siz azizlar tomonidan Paynet tizimi orqali to‘lovlarni amalga oshirish mumkin bo‘ldi. O‘zingizga yaqin joyda joylashgan Paynet shahobchalari orqali mablag‘ingizni vaqf qilishingiz, zakotni to‘lashingiz, xayriya aksiyalariga mablag‘ o‘tkazib, ko‘plab ajr-savoblarga ega bo‘lishingiz mumkin.
Muhtaram imom-domla! Kelgusi juma ma’ruzasi “YOLG‘ON VA FIRIBGARLIK – OG‘IR GUNOH” mavzusida bo‘ladi. Jamoatga e’lon qilishingizni so‘raymiz.
Bismillahir Rohmanir Rohiym
- 61وَذُو الإِيْمَانِ لَا يَبْقَى مُقِيمًا بِسُوءِ الذَّنْبِ فِي دَارِ اشْتِعَالِ
Ma’nolar tarjimasi: Mo‘min banda gunoh zarari tufayli alangalanib yonish diyorida muqim holatda boqiy qolmaydi.
Nazmiy bayoni:
Osiy mo‘min doimo qolmas abad hech,
Alangali diyordan chiqar erta kech.
Lug‘atlar izohi:
وَذُو الاِيْمَانِ – mubtado.
لَا – nafiy harfi.
يَبْقَى – muzori’ fe’li. Foili yashirin هُوَ zamir bo‘lib, ذُو الاِيْمَانِ ga qaytadi.
مُقِيمًا – muqim deganda biror makonda doimiy qoluvchi kishi tushuniladi.
بِ – “sababiya” ma’nosida kelgan jor harfi.
سُوءِ الذَّنْبِ – sifat mavsufga izofa qilingan, bu jumla, aslida, بِسَبَبِ الذَنْبِ السَّيِّءِ bo‘lgan.
فِي – “zarfiyat” ma’nosida kelgan jor harfi.
دَارِ اشْتِعَالِ – bu kalimadan do‘zax nazarda tutilgan. Chunki u abadiy alangalanib yonib turadi. Jor va majrur يَبْقَى fe’liga mutaalliq.
Matn sharhi:
Ahli sunna val-jamoa mazhabiga ko‘ra gunohi kabiralar qilgan mo‘min kishi tavba qilishga ulgurmasdan vafot etib ketgan bo‘lsa-da, do‘zaxda abadiy qolmaydi. Bunday kishilar qilgan osiyliklariga yarasha jazolanib, so‘ngra qalblarida iymon borligi e’tiboridan do‘zaxdan chiqariladilar. Ular haqida hadisi sharifda shunday xabar berilgan:
حَدَّثَنَا عِمْرَانُ بْنُ حُصَيْنٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ يَخْرُجُ قَوْمٌ مِنْ النَّارِ بِشَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَيَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُسَمَّوْنَ الْجَهَنَّمِيِّينَ. رَوَاهُ الْبُخَارِىُّ
Bizlarga Imron ibn Husayn roziyallohu anhumo Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan eshitganini gapirib berdi: “Bir qavm Muhammad sollallohu alayhi vasallamning shafoatlari sababli do‘zaxdan chiqib, jannatga kiradilar, “jahannamiylar” deb nomlanadilar”. Imom Buxoriy rivoyat qilgan.
Sharh: Imom Buxoriy rivoyat qilgan ushbu hadisi sharifga ko‘plab sharhlar yozilgan. Munoviyning “Taysir bi sharhi jomi’is sog‘ir” kitobida quyidagicha sharhlangan: “Bu yerda ushbu ism ishlatiladigan darajada ularning jahannamda uzoq azoblanishlariga va hatto undan chiqishlariga umid ham uzilishiga ishora bor. Shundan so‘ng ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning shafoatlari bilan undan chiqariladilar”[1].
Muborakfuriyning “Tuhfatul Ahvaziy” kitobida quyidagicha sharhlangan: “Ushbu nom ularga atoqli ot bo‘lib, (jannatga kirganda ham) o‘zgarmagan bo‘ladi”.
Hofiz “Fath”da quyidagilarni keltirgan, “Nasaiy Amr ibn Amrning Anas roziyallohu anhudan qilgan rivoyatida: “Jannat ahli “anavilar jahannamiylar” deyishganida, Alloh taolo: “Ular Allohning ozod qilgan bandalaridir”, deb aytadi”, – deyilgan.
Muslim ushbu hadisni boshqa yo‘ldan Abu Sa’iddan rivoyat qilgan. O‘sha rivoyatda: “Ular (ya’ni jahannamiylar deb nom olganlar) Allohga duo qiladilar, Alloh ulardan ushbu ismni ketkazadi”, lafzlari ziyoda qilingan”[2].
Jazo soqit qilinishiga sabab qilib qo‘yilgan ishlar
Dunyoda ba’zi bir ishlar borki, Alloh taolo bu ishlarni gunohkor bandalardan do‘zax azobini soqit qilishga sabab qilib qo‘ygan. Bular:
1. Tavba. Qilgan gunohlariga astoydil tavba qilgan va iymonga kelib solih ishlarni qilgan insonlarga jannat va’dasi berilgan. Zero, tavba qilish deganda ma’siyatlarni tark qilib taoatga qaytish tushuniladi.
“Illo, iymon keltirib, ezgu ishlarni qilgan zotlargina (bundan mustasnodir). Bas, ular jannatga kirurlar va ularga biror narsada nohaqlik qilinmas”[3].
2. Istig‘for. Alloh taolo istig‘for aytgan bandalarni azoblamasligini xabar bergan:
“Ular istig‘for aytib (kechirim so‘rab) turgan hollarida ham Alloh ularni azoblovchi emas”[4].
“Mag‘firat so‘rash, ya’ni gunohlarning zararidan saqlashni va ularni bekitishni so‘rab yolvorish – istig‘for deyiladi”[5].
Quyidagi kalimalar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ta’lim bergan eng mashhur istig‘forlardan biri hisoblanadi:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيَّ الْقَيُّومَ وَأَتُوبُ إِلَيْهِ
“Allohdan mag‘firat so‘rayman, Undan o‘zga iloh yo‘qdir, U abadiy barhayot va butun borliqni tutib turguvchidir, Unga tavba qilaman”.
3. Yaxshi ishlar. Alloh taolo yaxshi ishlar yomonliklarni ketkazishini aytgan:
“Kunduzning ikki tarafida va kechaning bir bo‘lagida namozni to‘kis ado qil! Albatta, yaxshiliklar yomonliklarni ketkazadi. Bu esa, eslovchilarga eslatmadir”[6].
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yomon ish sodir bo‘lib qolsa, darhol uni o‘chiradigan yaxshi ishni qilishga buyurganlar:
عَنْ أَبِي ذَرٍّ الْغِفَارِيِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اتَّقِ اللَّهَ حَيْثُمَا كُنْتَ وَأَتْبِعِ السَّيِّئَةَ الْحَسَنَةَ تَمْحُهَا وَخَالِقِ النَّاسَ بِخُلُقٍ حَسَنٍ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ
Abu Zar G‘iforiy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qayerda bo‘lsang ham Allohga taqvo qil, yomon ishga uni o‘chiradigan yaxshi ishni ergashtirgin, insonlarga go‘zal xulqlar bilan muomala qilgin”, – dedilar”. Imom Termiziy rivoyat qilgan.
4. Dunyoviy musibatlar. Dunyoda mo‘min kishi biror musibatga uchrasa, shu musibatlari sababli Alloh taolo uning oldin qilgan xatolarini yuvib yuboradi.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ وَأَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ مَا يُصِيبُ الْمُؤْمِنَ مِنْ وَصَبٍ وَلاَ نَصَبٍ وَلاَ هَمٍّ وَلاَ حَزَنٍ وَلاَ أَذًى وَلاَ غَمٍّ حَتَّى الشَّوْكَة يُشَاكُهَا إِلاَّ كَفَّرَ اللَّهُ مِنْ خَطَايَاهُ. رَوَاهُ اَحْمَدُ
Abu Hurayra va Abu Said Xudriy roziyallohu anhumolardan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Mo‘minga biror kasallikmi, kulfatmi, g‘ammi, tashvishmi, xafalikmi yetsa, hatto tikan kirib og‘ritsa ham, albatta, Alloh xatolariga kafforot qiladi”, – dedilar”. Imom Ahmad rivoyat qilgan.
5. Mo‘minlarning tirikligida va vafotidan keyin orqasidan istig‘for aytishlari:
“Ulardan keyin (dunyoga) kelganlar: “Ey Robbimiz, bizni va bizdan avval iymon bilan o‘tgan birodarlarimizni mag‘firat qilgin, iymon keltirganlarga (nisbatan) qalblarimizda nafrat (paydo) qilmagin. Ey Robbimiz, albatta, Sen shafqatli va mehribonsan”, – derlar”[7].
6. O‘limidan keyin uning nomidan sadaqa yo haj qilish kabi ishlar:
Inson vafotidan so‘ng uning ortidan u uchun qilingan sadaqaning savobi tegishiga ushbu hadis dalildir:
أَخْبَرَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ قَالَ أَخْبَرَنِي يَعْلَى أَنَّهُ سَمِعَ عِكْرِمَةَ يَقُولُ أَنْبَأَنَا ابْنُ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ تُوُفِّيَتْ أُمُّهُ وَهُوَ غَائِبٌ عَنْهَا فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمِّي تُوُفِّيَتْ وَأَنَا غَائِبٌ عَنْهَا أَيَنْفَعُهَا شَيْءٌ إِنْ تَصَدَّقْتُ بِهِ عَنْهَا قَالَ نَعَمْ قَالَ فَإِنِّي أُشْهِدُكَ أَنَّ حَائِطِيَ الْمِخْرَافَ صَدَقَةٌ عَلَيْهَا. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ
Bizlarga Ibn Jurayj xabar berdi u Ikrimaning shunday deyayotganini eshitgan ekan: “Bizga Ibn Abbos roziyallohu anhumo xabar berdi: “Sa’d ibn Uboda roziyallohu anhuning onasi vafot etdi. O‘sha payt u onasining yonida emas edi. Shunda u: “Ey Allohning Rasuli, onam vafot etdi, men uning yonida yo‘q edim, agar men uning nomidan biror narsa sadaqa qilsam unga naf beradimi?” – dedi. U zot: “Ha”, – dedilar. Shunda u: “Men sizni guvoh qilamanki, mevali bog‘im uning nomidan sadaqadir”, – dedi”. Imom Buxoriy rivoyat qilgan.
Inson vafotidan so‘ng uning ortidan u uchun qilingan hajning savobi tegishiga ushbu hadis dalildir.
عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ امْرَأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ إِنَّ أُمِّي نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ فَلَمْ تَحُجَّ حَتَّى مَاتَتْ أَفَأَحُجُّ عَنْهَا قَالَ نَعَمْ حُجِّي عَنْهَا أَرَأَيْتِ لَوْ كَانَ عَلَى أُمِّكِ دَيْنٌ أَكُنْتِ قَاضِيَةً اقْضُوا اللَّهَ فَاللَّهُ أَحَقُّ بِالْوَفَاءِ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Juhayna qabilasida bir ayol Nabiy sollallohu alayhi vasallamning yonlariga keldi va: “Onam haj qilishni nazr qilgan edi, haj qilishga ulgurmasdan vafot etdi. Uning nomidan haj qilsam bo‘ladimi?”, – dedi. U zot: “Ha, uning nomidan haj qil, aytginchi, onangning zimmasida qarz bo‘lganida ado qilarmiding?! Allohning qarzini ado etinglar, Alloh vafoga eng haqlidir”, – dedilar”. Imom Buxoriy rivoyat qilgan.
7. Shafoat qiluvchilarning shafoati:
Shafoat qiluvchilarning shafoatlariga sazovor bo‘lish sababidan ham Alloh taolo bandadan do‘zax azobini soqit qiladi. Shafoat va shafoat qiluvchilar haqida 28-baytning sharhida batafsil bayon qilindi.
8. Shafoatsiz ham, eng mehribon Zot Alloh taoloning avf etishi:
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنِّي لَأَعْلَمُ آخِرَ أَهْلِ النَّارِ خُرُوجًا مِنْهَا وَآخِرَ أَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولًا رَجُلٌ يَخْرُجُ مِنْ النَّارِ كَبْوًا فَيَقُولُ اللَّهُ اذْهَبْ فَادْخُلِ الْجَنَّةَ فَيَأْتِيهَا فَيُخَيَّلُ إِلَيْهِ أَنَّهَا مَلْأَى فَيَرْجِعُ فَيَقُولُ يَا رَبِّ وَجَدْتُهَا مَلْأَى فَيَقُولُ اذْهَبْ فَادْخُلِ الْجَنَّةَ فَيَأْتِيهَا فَيُخَيَّلُ إِلَيْهِ أَنَّهَا مَلْأَى فَيَرْجِعُ فَيَقُولُ يَا رَبِّ وَجَدْتُهَا مَلْأَى فَيَقُولُ اذْهَبْ فَادْخُلِ الْجَنَّةَ فَإِنَّ لَكَ مِثْلَ الدُّنْيَا وَعَشَرَةَ أَمْثَالِهَا أَوْ إِنَّ لَكَ مِثْلَ عَشَرَةِ أَمْثَالِ الدُّنْيَا فَيَقُولُ تَسْخَرُ مِنِّي أَوْ تَضْحَكُ مِنِّي وَأَنْتَ الْمَلِكُ فَلَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ضَحِكَ حَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ وَكَانَ يَقُولُ ذَاكَ أَدْنَى أَهْلِ الْجَنَّةِ مَنْزِلَةً. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ
Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Men do‘zaxdan eng oxiri chiqadigan va jannatga eng oxiri kiradigan kishini aniq bilaman, u do‘zaxdan ranglari o‘chib chiqib keladi. Alloh taolo unga bor: “Jannatga kir”, – deydi. U jannatning yoniga keladi, unga jannat to‘lib ketgandek tuyuladi. U qaytadi va: “Ey Robbim, u liq to‘la”, – deydi. U zot: “Bor, jannatga kir”, – deydi. U yana jannatning yoniga keladi, unga jannat to‘lib ketgandek tuyuladi. U qaytadi va: “Ey Robbim, u liq to‘la”, – deydi. U zot: “Bor, jannatga kir, (u yerda) senga dunyocha keladigan va yana uning o‘n baravaricha keladigan, yoki senga dunyoning o‘n baravaricha keladigan joy bor”, – deydi. U: “Sen podshoh bo‘la turib meni masxara qilyapsan, yo mening ustimdan kulyapsan”, – deydi. Shunda men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oziq tishlari ko‘rinadigan darajada kulganlarini ko‘rganman. U zot sollallohu alayhi vasallam: “O‘sha kishi jannatdan eng kam joy olgan kishidir”, – dedilar”. Imom Buxoriy rivoyat qilgan.
Shulardan ko‘rinib turibdiki, qalbida iymoni bor odam do‘zaxda abadiy qolmaydi, albatta, bir kuni undan chiqib, jannatga kiradi.
O‘shiy rahmatullohi alayh shu yergacha Ahli sunna val-jamoaning asosiy e’tiqodiy qarashlarini bayon qilgan va endi so‘zlarini yakunlashga kirishgan.
Keyingi mavzu:
Go‘zal nazmiy bayon.
[1] Munoviy. Taysir bi sharhi jlmi’is-sog‘ir. “Maktabatush shomila”. – B. 618.
[2] Muborakfuriy. Tuhfatul Ahfaziy. “Matabatush shomila”. – B. 318.
[3] Maryam surasi, 60-oyat.
[4] Anfol surasi, 33-oyat.
[5] Doktor Ahmad Farid. Bahrur-roiq. – Iskandariya: “Dorul Majd”, 2009. – B. 100.
[6] Hud surasi, 114-oyat.
[7] Hashr surasi, 10-oyat.