Sayt test holatida ishlamoqda!
27 Dekabr, 2024   |   26 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:22
Quyosh
07:48
Peshin
12:29
Asr
15:20
Shom
17:04
Xufton
18:24
Bismillah
27 Dekabr, 2024, 26 Jumadul soni, 1446

Voqea surasi

7.09.2018   47069   4 min.
Voqea surasi

Voqea surasi Makkada nozil bo‘lgan, 96 oyatdan iborat. “Voqea” qiyomatning nomlaridan biri bo‘lib, u suraning birinchi oyatida ham tilga olingan: “Qachonki, qiyomat voqe (qoyim) bo‘lganda, uning voqe bo‘lishining yolg‘oni yo‘qdir(Voqea surasi, 1-2 – oyatlar). Shuning uchun shu nom bilan atalgan.

Sura qiyomat dahshatlari, tog‘larning titilib, to‘zonga aylanishi, yerning larzaga kelishi, odamlarning yakson bo‘lishi haqidagi tasvirlar bilan boshlanadi. U kunda odamlar uch toifaga: o‘ng va chap taraf egalari hamda peshqadamlarga ajralishi aytilgan. “Sizlar esa uch toifa bo‘lursiz” (Voqea surasi, 7-oyat).

O‘ng taraf sohiblari Arshning o‘ngida turadilar. Qiyomat kuni amallar kitobi egalariga tarqatilganda jannat ahlining kitobi o‘ng taraflaridan beriladi. “Bas, (u uchtaning birinchisi) o‘ng tomon egalaridir. O‘ng tomon egalari (bo‘lmoq) ne (saodat)dir!(Voqea surasi, 8-oyat).

O‘ng taraf egalari jannat ne’matlaridan bahramand bo‘lishlari, ularga tayyorlab qo‘yilgan inomlar haqida Alloh taolo bunday marhamat qiladi: (Ular) tikansiz butazorlarda, tizilgan bananzorlarda, yoyiq soya (osti)da, oqizib qo‘yilgan suv (bo‘yi)da, ko‘plab meva (uzra)ki, (ular) tuganmas va man etilmasdir. Shuningdek, (ular) baland to‘shalgan ko‘rpachalar (usti)dadirlar” (Voqea surasi, 28-34 – oyatlar).

Yana bir guruh Arshning chap tomonida turadi. Ularning nomai a’mollari chap taraflaridan beriladi. Do‘zah ahlining aksariyati ushbu guruhga oiddir. (Ikkinchi toifa) chap tomon egalaridir. Chap tomon egalari (bo‘lmoq) ne (baxtsizlik)dir!” (Voqea surasi, 9-oyat).

Chap taraf egalari badbaxtdirlar. Ular badanni teshib o‘tuvchi shamolda va qaynoq suv ila azoblanadilar. Jahannam ahli do‘zaxning salqini yo‘q, qora tutun soyasida bo‘ladilar. Ular dunyo lazzatining ortidan ergashib, imonni, diyonatni unutdilar. Katta gunohlarni sarkashlik bilan qildilar, tavbaga shoshilmadilar. Hoyu-havasga berilib, qayta tirilishni inkor etdilar. «Yana aytar edilar: “Bizlar o‘lib tuproq va suyaklarga aylangach, rostdan ham qayta tiriltiriluvchimizmi?! Avvalgi ota-bobolarimiz hammi?!”» (Voqea surasi, 47-48 – oyatlar).

Ular o‘sha kunda jahannam giyohi bo‘lgan Zaqqum daraxtidan yeydilar. Boshqa ichadigan narsa yo‘qligidan majbur bo‘lib, o‘ta qaynoq suvni ichadilar. «...(ichganda ham) tashna tuyalar kabi ichuvchidirsiz. (Lekin tashnalik aslo bosilmas) Mana shu jazo kunidagi ularning “ziyofati”dir» (Voqea surasi, 56-oyat). Alloh taolo har bir bandasiga adolat qiluvchi zotdir.

Eng saodatli toifa uchinchi toifa bo‘lib, ular peshqadamlar, Alloh taoloning ro‘parasida turuvchilardir. (Uchinchi toifa ezgu ishlarda) o‘zib-o‘zib ketgan zotlardir” (Voqea surasi, 10-oyat). Ular Payg‘ambarlar, siddiqlar, shahidlar qatorida bo‘ladilar.

Bu toifa oxiratdagi eng saodatli bandalardir. Ular Alloh taoloning ibodati va toatida boshqalardan ko‘ra peshqadam bo‘lganlar. Tavbada, yaxshilik va savobli amallarda o‘zib ketganlar. Ular orasida avval o‘tgan musulmonlar ko‘pchilikni tashkil qiladi. Ammo bu maqomga keyingi avlodlardan, ya’ni Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning ummatlaridan ozchilik sazovor bo‘lar ekan. (O‘zib ketganlar) avvalgi (ummat)lardan ko‘pchilik, keyingilar (Muhammad ummatlari)dan esa ozchilikdir” (Voqea surasi, 13-14 – oyatlar).

Peshqadamlar jannatda tilladan dur va yoqutdan to‘qilgan so‘rilarda yonboshlab rohatlanib yotadilar. “Ustilarida esa mangu yosh bolalar aylanib (xizmatda) yururlar...” (Voqea surasi, 17-oyat).

Ular jannat ahli ixtiyor qilgan mevalarni va ishtahalari tusagan narsalarni keltiradilar. “oqar chashmadan olingan (may to‘la) qadahlar, ko‘zalar va kosalar bilan. U (may)lardan ularning boshlari ham og‘rimas, mast ham bo‘lmaslar” (Voqea surasi, 18-19 – oyatlar).

Peshqadamlarga berilgan mazkur ne’matlar va oliy maqomlar ularning dunyo hayotida qilgan solih amallarining mukofotidir. «Ular u joyda behuda va gunoh (so‘z)ni eshitmaslar, faqat (bir-birlariga aytadigan) “Salom-salom” so‘zinigina (eshiturlar)» (Voqea surasi, 25-26 – oyatlar).

Shuningdek, surada Allohning borligi, yagonaligi va cheksiz qudrati, insonni yaratishdagi, o‘simliklarni o‘stirishdagi, yomg‘ir yog‘dirishdagi va boshqa ishlardagi ajoyib tadbir hamda hikmatlari haqida ham so‘z ketadi. Alloh taolo ularga tafakkur ko‘zi bilan qarashga buyuradi: Sizlar ekayotgan ziroatlaringiz haqida o‘ylab ko‘rdingizmi?!” (Voqea surasi, 63-oyat); “Sizlar o‘zlaringiz ichayotgan suvni (o‘ylab) ko‘rdingizmi?!” (Voqea surasi, 68-oyat); “Sizlar yoqayotgan olovni (o‘ylab) ko‘rdingizmi?!” (Voqea surasi, 71-oyat).

Alloh taolo barchamizni yaxshiliklarda peshqadam bo‘lgan, oxiratda O‘zining ro‘parasida turuvchi bandalaridan qilsin.

Robiya SAIDXONBALOVA,

Xadichai kubro ayol-kizlar o‘rta maxsus islom bilim yurti talabasi

Qur'oni karim
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Safar soati

27.12.2024   866   6 min.
Safar soati

Ba’zi ulamolar insonning hayot bilan vidolashuv damlarini “safar chog‘i”, “safar soati” deyishadi. Xususan, mashhur olim Oiz Qarniy “Sahobalar hayotidan xotiralar” kitobida Amr ibn Os roziyallohu anhuning “safar soati” haqida so‘z yuritib, bu vaqtning rostgo‘ylik, ruhning pok­lanishi, oshkoralik va shaffoflik onlari ekanini ta’kidlaydi. 
 

Bu vaqtda o‘lim to‘shagida yotgan insondan dunyo bezaklariga intilish, ig‘vo, munofiqlik, soxtakorlik kabi illatlar chekinar va u o‘zining haqiqati bilan yolg‘iz qoladi. Hatto Fir’avn ham jon berish onida ichidagi maxfiy haqiqatni oshkor qilib, bunday degan:

لا إِلَهَ إِلا الَّذِي آَمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ

“Iymon keltirdimki, Isroil avlodi iymon keltirgan Zotdan o‘zga iloh yo‘qdir. Men ham musulmonlardanman” (Yunus surasi, ٩٠-oyat).


Mashhur sahobiy Amr ibn Os roziyallo­hu anhu o‘lim to‘shagida yotarkan, yuzini devorga burib olgandi. Atrofida o‘tirgan do‘stlari va o‘g‘li Abdulloh Amr ibn Osga Misrni fath etib, Islomning yoyilishi­ga katta hissa qo‘shganini, Allohning rahmatidan umidvor bo‘lishini eslatar, u zot bo‘lsa, o‘zini qanday oqibat kuta­yotganini bilmagani bois qo‘rquvdan yig‘lardi.


Amr ibn Os roziyallohu anhu so‘nggi lahzalarini boshdan kechirar ekan, yashab o‘tgan hayotini xotirlab, bunday xulosaga keladi: “Mening umrim uch bosqichda o‘tdi. Islomdan oldin jaholat bosqichida yashadim. O‘sha paytda eng yomon ko‘rganim Rasululloh sollallohu alayhi va sallam edilar. Har qancha hiyla-nayrang ishlatib bo‘lsa ham, u zotni o‘ldirishga tayyor edim. Islomni qabul qilgach, Madinaga hijrat qildim. Bu hayotimdagi ikkinchi bosqich, ya’ni kufrdan Islomga o‘tish bosqichi edi...”


Amr ibn Os Makkadan Madinaga Xolid ibn Valid bilan birga hijrat qilgandi. Ular Madinaga yaqinlasharkan, Amr ibn Os Xolid ibn Validga: “Yo oldinda yur yoki orqada qol. Mening gunohlarim ko‘p. Rasulullohga ular haqida aytmoqchiman. U zot bilan yolg‘iz qolishni istayman”, dedi. Shundan so‘ng Xolid ibn Valid oldinga o‘tib ketdi. Amr ibn Os ro­ziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning oldilariga ke­lib: “Qo‘lingizni bering, bay’at qi­laman”, dedi.


Rasululloh Amr ibn Osga bay’at uchun qo‘llarini cho‘zganlarida, u payg‘ambarimizning muborak qo‘llarini mahkam ushlab oldi. Nabiy alayhissalom: “Senga nima bo‘ldi, ey Amr?” deb so‘radilar. Amr ibn Os: “Men shart qo‘ymoqchiman, ey Allohning Rasuli”, dedi. U zot: “Nimani shart qo‘yasan?” dedilar. Amr ibn Os: “Rabbim o‘tgan gunohlarimni mag‘firat qilishini shart qilib qo‘yaman”, dedi. Amr ibn Os johiliyat davrida Islomga qarshi janglarda qatnashgan va ko‘pgina gunoh ishlarga qo‘l urgandi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ey Amr, bilmaysanmi? Islom o‘zidan oldingi narsalarni yo‘q qiladi (gunohlarni kechiradi)”, dedilar.


Amr ibn Os roziyallohu anhu aytadi: «Qo‘limni Rasululloh sollallohu alay­hi va sallamning qo‘llariga qo‘yib, bay’at qildim. Shundan so‘ng muhabbat va itoatkorlik ila u zotga hamroh bo‘ldim. U zot men uchun insonlarning eng sevimlisi edilar. Islomdan avvalgi nafratim muhabbatga aylandi. Rasuli akram sollallohu alayhi va sallamga bo‘lgan hurmatim sababidan u zotga tik qaray olmaganman. Agar mendan u zotni tasvirlab berishimni so‘rasangiz, bu ishni uddalay olmayman. Chunki u zotga bo‘lgan muhabbatim, ehtiromim va hayoim sababli Rasulullohning yuzlariga qaray olmaganman. Ana shu muhabbat tufayli qaytadan dunyoga kelgandek bo‘ldim... Koshkiydi, o‘sha holatimda vafot topgan bo‘lsam. Chunki mazkur holat din uchun kurash, ilm, tavba va hidoyat kabi his-tuyg‘ularni o‘zida jamlagandi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning vafotlaridan so‘ng o‘zgarib qoldim. Bu hayotimning uchinchi bosqichi edi. Bu bosqichda dunyo men bilan oshkora o‘yin qildi. Siffin va Jamal kabi fitnali hodisalar sodir bo‘ldi. Allohga qasam, jannatga kiramanmi yoki do‘zaxgami, bilmayman!.. Hozir birgina kalima bor, xolos. Uni Allohning huzurida o‘zim uchun hujjat qilaman. Bu: “La ilaha illallohu vahdahu la shariyka lah. Lahul-mulku va lahul hamdu va huva ’ala kulli shay’in qodir” kalimasidir».


Shundan so‘ng Amr ibn Os roziyallohu anhu kaftini mahkam siqdi va ruhi tanasidan chiqib ketdi. Uning o‘g‘li Abdulloh ibn Amr aytadi: “Otamni yuvgani olib kirdik. G‘assollar uning barmoqlarini yuvish uchun ochmoqchi bo‘ldilar, lekin ular mahkam siqilgandi. So‘ng uni kafanlash uchun barmoqlarini ochdik, lekin ular yana yopilib qoldi. Uni qabrga qo‘yganimizda ham qo‘llari mahkam siqilgandi”...


Ushbu voqea zamirida barchamiz uchun ulkan saboq bor. Amr ibn Os roziyallohu anhuning naqadar samimiyligi, tavhid kalimasini dili va tilida mahkam tutib, Rabbisiga yuzlanganiga havasdamiz, albatta.


Amr ibn Os roziyallohu anhu umrini uch bosqichga bo‘ldi. Bizning “safar soati”miz qanday kecharkin? Hayotimiz necha bosqichdan iborat bo‘ladi? Umrimiz qanday kechyapti? Rabbimiz biz ojiz bandalariga bu borada ham O‘z “taklif”ini taqdim etgan. Oli Imron surasi ٨-oyatida bunday duo bor:

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ

“Robbanaa laa tuzig‘ quluubanaa ba’da iz hadaytanaa vahab lanaa mil-ladunka rohmah. Innaka antal Vahhaab”.

“Ey Rabbimiz, bizni hidoyat yo‘liga solganingdan keyin dillarimizni (to‘g‘ri yo‘ldan) og‘dirma va bizga hu­zuringdan rahmat ato et! Albatta, Sen Vahhob (barcha ne’matlarni tekin ato etuvchi)dirsan”. 


Mehribon Zot barchamizni ushbu duo-oyat haqiqati bilan rizqlantirsin! 

Mavjuda NURIDDINOVA
 tayyorladi.

Maqolalar