Qur’oni karim, insu jins jam bo‘lib uning o‘xshashini keltirishdan ojiz qolgan, butun insoniyatning nusrat mayog‘i bo‘lgan va Rasululloh sollallohu alayhi va sallam ummatiga o‘zidan keyin mahkam tutishga buyurgan Alloh taoloning samoviy kitobidir.
Qur’oni karimni tutib, unga amal qilgan kishining Allohga yaqinligi ortadi, uning tiynatida Qur’oniy sifatlar gavdalanadi. Alloh taolo Qur’oni karimni bir necha joylarida turli sifatlar bilan vasf qilgan. Qur’on u:
Oyati karimada Alloh taolo Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga nozil qilingan Qur’onni “Ruh” deb atamoqda. Ruh hayot negizi hisoblanadi. Ulamolarimiz kishining jismoniy tirikligi ozuqa bilan bo‘lsa, ruh va qalb olamining tirikligi ma’naviy oziqlar bilan bo‘ladi, ma’naviy oziqning eng oliysi – oliy Zotning Kalomidir, deya Qur’on ila ruhlarimizni oziqlantirishga chorlaganlar.
Azaliyligu abadiylik O‘zigagina xos bo‘lgan Zot:
“Agar qishloqlar ahllari iymon keltirganlarida va taqvo qilganlarida edi, Biz, albatta, ularga osmonu yerdan barakotlarni ochib qo‘yar edik. Lekin ular yolg‘onga chiqardilar, bas, ularni qilgan kasblari tufayli tutdik.”, deya marhamat qilgan (A’rof surasi, 96-oyat). Alhamdulillah, Rabbimiz amri ila U yuborgan barcha narsalarga iymon keltiramiz. U buyurganidek, ibodat qilamiz va rahmatidan umidvor, azobidan xavfda bo‘lamiz.
Rabbimiz kalomini qanchalik mahkam tutsak, bizga Allohning barakoti shuncha ziyodalashadi. Ayniqsa, uning tilovatini qilib yoki tinglab, ma’nolarini o‘rgansak, inshoalloh, Qur’onning yuqorida keltirilgan sifatlariga erishamiz va ikki dunyo saodatidan bahramand bo‘lamiz!
Barcha holatlarimizda hojatbarorimiz, tarbiyachimiz bo‘lgan Alloh taolo Qur’oni karim ila xulqlanishimizda ham O‘zi tavfiq ato qilguvchimiz bo‘lsin. Amin!
Muhammadiy Ergashev
manba: nasihat.uz
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV