«An’om U Zot subhni yorituvchidir. U Zot tunni sukunat, quyosh va oyni esa hisob (vositasi) qilib qo‘ydi. Bu Aziz, Alim Zotning o‘lchovidir».
An’om surasi, 96-oyat
Insoniyat o‘zining qadim tarixi mobaynida vaqtni turlicha hisoblab kelgan bo‘lib, bugungi kunda asosan quyosh va oy taqvimiga, ya’ni shamsiy va qamariy yil hisobiga amal qilib kelmoqda. Shamsiy taqvimda yer kurrasining quyosh atrofida to‘liq bir marta aylanishi bir yil hisoblanadi. Qamariy taqvimda esa oyning yer atrofida to‘liq bir marta aylanishi bir oy hisoblanadi. Hozirgi zamonda biz yashab turgan diyorlarda asosan ikki xil yil hisobiga amal qilinadi. Biri – shamsiy milodiy yil hisobi, biri – qamariy hijriy yil hisobi.
Milodiy yil hisobi Iso (alayhissalom)ning tavalludi deb taxmin qilingan sanadan boshlangan bo‘lib, bu hisob Grigoriy taqvimiga asosan yuritiladi.
Hijriy yil hisobi esa Islom olamining taqvimi bo‘lib, u Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning Makkadan Madinaga hijratlari – ko‘chishlaridan boshlanadi. Bu sanoq boshi hazrat Umar (roziyallohu anhu)ning xalifalik davrida e’lon qilingan. Hijriy hisobning qamariy va shamsiy taqvimlari bo‘lib, qamariy taqvim bo‘yicha yil muharram oyidan boshlanadi, uning birinchi 10 kuni esa muborak kunlar hisoblanadi. Bu taqvimning toq oylari 30 kundan, juft oylari 29 kundan iborat bo‘lib, faqatgina o‘n ikkinchi oy mustasnodir, undagi kabisa kunlari ham 30 kundir. Yangi kun quyoshning botishidan boshlanadi. Vaqt hisobi qamariy davr bo‘yicha hisoblanganda bir yil 354 kundan iborat bo‘ladi. Tarixiy voqealarning sanasini belgilash, tinmay o‘tayotgan vaqt hisobini aniq qayd qilib borish hamda keyingi avlodlarga qoldirish maqsadida yil, oy va kunlarning hisobi taqvim shaklida qadimdan qo‘llanib kelinadi.
Mazkur ikki hisob bo‘yicha 2016 yilning 2 oktyabr kuni hijriy 1438 yil kirib kelib, muharram oyi boshlandi.
Alloh taolo O‘zining kalomida bunday marhamat qiladi:
«Biz kecha va kunduzni (qudratimizni ko‘rsatib turadigan) ikki belgi qilib qo‘ydik. Kechaning belgisini o‘chirdik. Kunduz alomatini esa Robbingizdan fazl (rizq) istashingiz uchun hamda yillar sanog‘i va hisobini bilishingiz uchun yorug‘lik qilib qo‘ydik. Barcha narsani batafsil bayon qilib qo‘yganmiz» (Isro surasi, 12-oyat).
Alloh taolo kun bilan tunni almashtirib turmasa, sana hisobini bilish qiyin bo‘lur edi.
Yuqorida aytganimizdek, hijriy-qamariy taqvim hisobi Rasuli akram (sollallohu alayhi va sallam)ning vafotlaridan keyin, xalifa Umar ibn Xattob (roziyallohu anhu)ning davrlarida joriy qilingan. Bu zoti sharif boshqa ulug‘ sahobalar bilan maslahatlashib, Islom tarixi uchun yangi taqvim tuzib, o‘tgan voqealarni shu hisob bo‘yicha qayd qilib borish zarurligini aytganlarida bu fikrni barcha sahobalar ma’qullaganlar. Shundan so‘ng hijriy sananing avvalini qaysi kundan boshlash to‘g‘risida maslahat bo‘lib, kimdir Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning tug‘ilgan kunlaridan boshlaylik desa, kimdir vafot etgan sanalaridan boshlashni taklif qilgan. Hazrat Umar (roziyallohu anhu): «Vafotlaridan boshlasak, har yilning boshida qayg‘umiz yangilanib turadi» deb, bu fikrni rad etganlar. Nihoyat, hammaning fikrlari bir bo‘lib, hijriy sanani Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning Makkai mukarramadan Madinai munavvaraga qilgan hijrat kunlaridan boshlashga kelishilgan. Ushbu hijrat kunlari safar oyiga to‘g‘ri kelgan bo‘lsa ham, lekin unga tayyorgarlik muharram oyidan boshlanganini e’tiborga olib, hijriy sananing avvalini muharramning birinchi kunidan boshlashga qaror qilindi. Bu kun milodiy 622 yilning 16 iyul juma kuniga to‘g‘ri keladi.
Shundan buyon Islom olami xususan, diyorimiz musulmonlari ham yil hisobini, diniy bayramlarni va xossatan Ramazon oyi, Iydul Fitr hamda Iydul Qurbon kunlarini belgilashda hijriy-qamariy taqvimdan foydalanib kelmoqdalar.
Alloh taolo Qur’oni karimda oylarning adadi o‘n ikkita ekanini aytib, ulardan to‘rttasi muharram, ya’ni alohida ehtirom qilinadigan oylar ekanini zikr qilgan. Bular zulqa’da, zulhijja, muharram va rajab oylaridir. Bu oylar azaldan, ya’ni Islomdan avval ham hurmat va ehtirom qilib kelingan, bu paytda har qanday harbiy harakatlar to‘xtatilgan. Zero, insonning hayoti, mol-mulki, tinchligi muhofaza qilinadigan oyni tom ma’noda chinakam ulug‘, muhtaram oy deyish mumkin. Bu oylarning fazilati, qadri birodarkushlik urushlari, qonli to‘qnashuvlar bir necha yillab to‘xtamayotgan, ming-minglab begunoh odamlar halok bo‘layotgan bugungi kunimizda ayniqsa yaqqol namoyon bo‘lmoqda.
Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning davrlarida ham bu oylar izzat-ikrom qilingan, hurmatlangan. Sizu bizning ushbu muborak va ulug‘ oylarni yod etib turishimizdan maqsad – ularning fazilatlaridan tashqari, yil ketidan yillar, oy ketidan oylar, kun ketidan kunlar betinim o‘tayotganini, umrimiz ham to‘xtamay o‘tib borayotganini tez-tez eslab turishdir. Shoyad bu bilan aziz umrimizni g‘animat bilib, xayrli ishlarni ko‘proq qilishga intilsak, solih amallarni yanada ziyoda qilsak.
Alloh taolo muharram oylarda gunoh ishlardan saqlanishga buyuradi. Aksincha, bu oylarda imkon qadar ko‘proq toat-ibodat qilish, solih amallar qilish, xayr-saxovat ko‘rsatish, muhtojlarga yordam berish dinimizning ko‘rsatmalaridandir.
Alloh taolo barchamizga ushbu hijriy yilni xayr-barakotli qilsin, qutlug‘ qilsin, bu yilda imon-e’tiqodimiz, zuhdu taqvoimiz avvalgidan ham ziyoda bo‘lishini nasib qilsin, yurtimizga, butun dunyoga tinchlik-xotirjamlik ato etsin!
Rahmatulloh SAYFUDDINOV,
Yunusobod tumani bosh imom-xatibi,
Toshkent Islom Instituti o‘qituvchisi,
«Mirza Yusuf» jome masjidi imom-xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan