Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Din faqatgina namoz o‘qishing, ro‘za tutishing, zakot berishing, haj qilishing, shahodat kalimasini aytishing xolos va shu bilan ish tugaydi deb hayol qilma. Yo‘q. Bular ibodatlardir. Farz ibodatlardir. Dinning shiori bo‘lgan ibodatlardir.
Lekin muomalat ibodatlari sog‘lom bo‘lmas ekan, bularning samarasini sezmaysan va ibodatlarni asl maqsadi, hadafini anglamaysan. Seni dinga shakliy yaqinliging oldinga ham surmaydi, ortga ham.
Uyingni to‘riga Ka’baning suratini qo‘yib olishing kifoya emas.
Mashinangga Mus'hafi sharifni qo‘yib qo‘yishingni o‘zi kifoya emas.
Do‘koningni devoriga Qur’on oyatlari yozilgan plakatni osib qo‘yishni o‘zi kifoya emas.
Qo‘lingda tasbeh tutib yurishingni o‘zi kifoya emas.
Umra ziyoratiga o‘ttiz martalab borishingni o‘zi kifoya emas!
Din – bu istiqomatingdir.
Din – bu shariatga muvofiq muomalangdir.
Doktor Muhammad Rotib Nabulsiy hafizahulloh
Hasan Basriy rahimahulloh bir bemorni ko‘rgani kelsalar, u tuzalib ketgan ekan. Shunda o‘sha kishiga: "Alloh seni yod etibdi, sen ham u zotni yod etgin. Alloh seni darddan forig‘ qilibdi, u Zotga shukr qilgin. Bilib qo‘y, dardu balolar Malikul-Karim Allohning savalaydigan qamchisidir. Bemor odam kasaldan keyin yo chopqir otdek, yo ko‘p qoqiladigan asov eshakdek bo‘ladi".