– Ҳаммангиз яхши тушунасиз, агар жамият ҳаётининг танаси иқтисодиёт бўлса, унинг жони ва руҳи – маънавиятдир. – Биз янги Ўзбекистонни барпо этишга қарор қилган эканмиз, иккита мустаҳкам устунга таянамиз. Биринчиси – бозор тамойилларига асосланган кучли иқтисодиёт. Иккинчиси – аждодларимизнинг бой мероси ва миллий қадриятларга асосланган кучли маънавиятдир, – деди давлатимиз раҳбари. – Қандай қийинчилик ва синовларга дуч келмайлик, бошлаган барча ислоҳотларимизни, қабул қилган дастурларимизни изчил давом эттираяпмиз.
Давлатимиз раҳбарининг Олий Мажлисга Мурожаатномасида, Ўзбекистон ёшларининг биринчи форуми ҳамда Хавфсизлик кенгашининг кенгайтирилган йиғилишида маънавий соҳалар ривожи учун ғоят муҳим вазифалар ҳам белгилаб олинди.
Янги ҳаёт, янги жамият қуришга қаратилган ислоҳотлар жараёнида маънавий-мафкуравий ишларимизнинг назарий асоси бўлган миллий ғояни ривожлантириш масаласи ғоят муҳим аҳамиятга эга.
Жаҳон тарихига назар солсак, ҳар бир халқнинг юксалиши аввало унинг маънавий бирлашуви, миллий ғояси билан мураккаб синовлардан муваффақиятли ўтиб келган.
Шу боис, таниқли олимлар, зиёлилар, етакчи экспертлар томонидан янги Миллий ғоя концепцияси лойиҳаси ишлаб чиқилиб, жамоатчилик муҳокамасига қўйилди.
Унда “Миллий тикланишдан – миллий юксалиш сари” деган бош ғоя асосида амалга ошириладиган энг муҳим вазифалар белгиланди.
Республика Маънавият ва маърифат марказига вазирлик ва идоралар билан биргаликда бир ой муддатда миллий ғоя мазмун-моҳиятини кенг халқ оммасига тушунтиришга қаратилган тарғибот дастурини ишлаб чиқиб, уни амалга ошириш вазифаси топширилди.
– Афсуски, ҳали орамизда миллий ғоянинг, маънавиятнинг моҳиятини тўлиқ англаб етмаган, “маънавият керакми-йўқми”, деб юрганлар ҳам бор. Миллий ғоя деганда, эски совет мафкурасини тасаввур қилиб, “лабига учуқ тошадиганлар” ҳам йўқ эмас.Лекин агар мафкура одамий бўлса, инсоннинг ҳуқуқ ва эркинликларини, унинг қадр-қимматини улуғлашга хизмат қилса, нима учун ундан қўрқишимиз керак? Шу муносабат билан таъкидлаб айтмоқчиман. Биз яратаётган янги Ўзбекистоннинг мафкураси эзгулик, одамийлик, гуманизм ғояси бўлади, – деди Президент.
Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади. Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Икки хислат бор. Ким унга амал қилса, албатта жаннатга киради. Иккиси осон, аммо унга амал қиладиган оздир.
БИРИНЧИСИ, ҳар бир намоздан сўнг 10 марта тасбеҳ (Субҳаналлоҳ) айтади, 10 марта Аллоҳга ҳамд (Алҳамдулиллаҳ) айтади ва 10 марта такбир (Аллоҳу акбар) айтади. Бир кунда 150 та, тарозида эса 1500 та бўлади.
ИККИНЧИСИ, қачон ухлашга ётса, 34 марта такбир (Аллоҳу акбар), 33 марта ҳамд (Алҳамдулиллаҳ) ва 33 марта тасбеҳ (Субҳаналлоҳ) айтади. Жами 100 та, тарозида 1000 та бўлади”, дедилар.
Шунда саҳобалар розияллоҳу анҳум: “Ё Аллоҳнинг Расули! Нега осон бўлган бу амалларга амал қиладиганлар оз?” деб сўрашди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Бу амални қилмоқчи бўлганнинг олдига шайтон намозда келиб, уни айтишидан олдин ҳожатини эсига солади. Уйқуга ётганида эса, уни айтишидан олдин ухлатиб қўяди”, деб жавоб бердилар (Имом Термизий, Имом Насоий ривояти).
Аллоҳ таоло барчамизга Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатларига эргашишимизга тавфиқ ато этсин!
Даврон НУРМУҲАММАД
тайёрлади