БИСМИЛЛАҲИР РОҲМАНИР РОҲИЙМ
Куч ва Қудрат эгаси бўлган Аллоҳ таолога ҳамду-санолар ҳамда оламларга раҳмат ўлароқ юборилган, тўғри сўз ва ишончли бўлган Пайғамбаримиз Муҳаммад мустафо соллаллоҳу алайҳи васалламга, у зотнинг аҳли оиласи, саҳобалари ва тобиъинларига кўплаб солату саломларимиз бўлсин.
Бугунги кунда ўзининг мусулмонлигини даъво қилиб, бироқ динини асл моҳияти илм-маърифат эканлигини билмай, ўрганмай, душманнинг ҳийлаларию найрангларига ишониб, ҳатто билмаганлиги ва англамаганлиги туфайли уларга бу ишларда ёрдамчи бўлиб юрган кишиларнинг сони кўпайиб бормоқда.
Энг ёмони ана шу динининг асл моҳияти илм-маърифат эканлигини билмаган, ўрганмаган кишилар умрининг аксарини кераксиз, фойдасиз ишлар, кўпроқ ИНТЕРНЕТдаги фитналар, бузғунчиликлар, туҳматлар, ғийбату бўҳтонлар ва шуларга ўхшаш қабоҳатларни ўқиш ҳамда томоша қилиш билан инсонга бериладиган бебаҳо ва қайтарилмас бўлган ВАҚТ неъматини самарасиз ўтказишларидир.
Бунинг оқибатида муқаддас динимизда қораланган, у сабабли кўплаб тоъату ибодатлар, яхшилигу олийликлар ўз вақтидан қолиб кетишига ёки тарк қилинишига сабаб бўладиган, унинг зарари ҳамда оқибатлари нафақат бу қабиҳ сифат эгасига, балки ўзгаларга ҳам юқадиган, доимо ўрганилиши ва ўргатилиши шарт ҳамда инсониятга кўринмас, туганмас душман бўлган дангасалик, эринчоқлик ва ишёқмаслик сифатига эга бўлганларнинг сони кўпайиб бормоқда. Бунинг зарари нафақат мусулмонларга, балки бутун инсониятга бўлиши барчамизга аниқ ва равшандир.
Ана шу маънода яна бир карра динимизда бу касалликнинг зарарлари, оқибатлари ва унга қарши туришда ҳамда сизу биз бу касаллик билан касалланиб қолмаслигимиз учун динимиз кўрсатмаларини ўрганишимиз ва эслашимиз лозим деб билдим ва унга умумий қилиб, “КЎРИНМАС ДУШМАН” дея ном бердим. Бундан буён ушбу мавзуда давомли шаклда мақолаларимизни бериб борамиз.
Бу борадаги барча изланишларимизни ҳамда ўрганаётган илмимизни манфаъатли ва унга амал қилишимизни Аллоҳ таолонинг ўзи осон қилсин.
“Шайх Зайниддин” жоме масжиди имом-хатиби,
ТИИ ўқитувчиси Абдураҳманов Яҳё Убайдуллоҳ ўғли
Набий алайҳиссаломнинг туғилишлари фил йилида (яъни Абраҳа Маккага юриш қилиб, Каъбаи муаззамани вайрон қилмоқчи бўлган йил)да содир бўлган. Дунёга келишлари эса Рабиъул аввал ойининг ўн иккинчиси душанба кунига тўғри келади.
У зот соллаллоҳу алайҳи васаллам етим ҳолда дунёга келганлар. Чунки оналари Омина икки ойлик ҳомиладор чоғида оталари Абдуллоҳ вафот этган. Шу билан боболари Абдулмутталибнинг қармоғида қолганлар.
Аллоҳ таолонинг расулидек улуғ зот етим ҳолда дунёга келиши, кўп ўтмай оналарию бобосидан ҳам айрилиши тасодифий ҳодиса эмас. У зот алайҳиссалом ҳаётининг илк кунлариданоқ ота тарбиясидан, бироз ўтгач она меҳридан ҳам маҳрум бўлиб улғайди.
Албатта, Аллоҳ таоло Ўзининг набийсини мана шу ҳолда улғайишини ихтиёр этди. Бунда кўплаб ҳикматлар бор. Ушбу ҳикматларнинг энг муҳими:
Аллоҳ таоло Ислом динини ботилга чиқариб инсонлар қалбига Муҳаммад бу даъвати ва рисолатини (чақириқ ва вазифа) ёшлик чоғидан ота ва бобосидан ўрганган деб турли шубҳаларни солувчиларга бирорта ҳам йўл қолдирмади. Зеро, боболари Абдулмутталиб қавмининг энг пешвоси ва бошлиғи эди.
Аллоҳ таолонинг ҳикмати динни ботилга чиқарувчиларга бу тарафдан бирорта ҳам йўл қолдирмади. Ҳатто, Ўз расулини энг ёшлик вақтиданоқ ота-онаси ҳамда бобосидан ҳам ажратиб улғайтирди. Балки, Аллоҳ набийсини Ҳалима розияллоҳу анҳонинг қўлига топшириб, барча оила аъзоларидан йироқда тарбия қилди. Боболари вафот этгач ҳижратдан уч йил аввалгача амакилари Абу Толибнинг ҳимоясида яшадилар.
Аллоҳнинг ҳикматининг мукаммаллигидан бири Набий алайҳиссаломнинг амакилари Абу Толибнинг иймон келтирмагани бўлди. Токи бу даъват ишига амакиси дебоча вазифасида бўлган деган фикр келмасин ва бу оилавий ва бошлиқлик ишига айланиб, пайғамбарлик эмас деган тушунча пайдо бўлмаслиги учун.
Солиев Элёрбек Муҳаммад Мусо ўғли,
“Файзуллахўжа ўғли Муродхожи” жоме масжиди имом-ноиби.