Soliha bir ayolning eri munofiq va johil edi. Ayol hech bir ishini “Bismillahir rohmanir rohiym”, demasdan boshlamasdi. Munofiq erning esa bu kalimani eshitgani zahoti jahli chiqar va xotin bechoraga ozor berishni yanada kuchaytirar edi. Soliha ayol esa erining jafolariga sabr etar va uning to‘g‘ri yo‘lga kelishini so‘rab Alloh taologa duolar qilar edi.
Kunlarning birida zolim er juda ham jahl otiga mindi. Ayoliga yomonlik qilish, uni qattiqroq azoblash uchun jiddiyroq bir bahona qidirdi va o‘ziga-o‘zi: “Unga bir o‘yin ko‘rsatay, ana o‘shanda uning ahvolini ko‘ramiz, holiga maymunlar yig‘laydi hali, qani o‘shanda kim qutqarar ekan uni?” der ekan, boshqalarga ochiq ayta olmagan inkorchiligi, ichidagi jamiki chirkinliklari to‘lib toshdi.
Ayolini chaqirib, uning qo‘liga bir hamyon tilla tutqazib: “Buni yaxshilab saqla, bir donasi yo‘qolsa, teringni shilib olaman”, deya po‘pisa qildi. Ayol erining amriga bosh egib hamyonni qo‘liga oldi va Bismillahni aytib hamyonni yaxshi saqladi. Ammo munofiq eri zimdan uni kuzatib turdi va ayoli yashirgan joydan hamyonni olib ichidagi tillalarni oldi-da, hamyonni bir quduqqa uloqtirdi. Qilmishidan xotirjam bo‘lgach, ayolini chaqirib: “Senga bergan hamyonni tez olib kel”, dedi. Xotin hamyonni yashirgan joyiga yugurib borib, “Bismillahir rohmanir rohiym”, deya qo‘lini uzatgan edi, Alloh taoloning amri bilan farishtalar hamyonni quduqdan, tillalarni munofiq er yashirgan joydan olib hamyonning ichiga soldilar va joyiga joylab qo‘ydilar.
Ayol hamyonni qo‘ygan joyidan oldi, faqat hamyondan suv tomchilab turar edi. Ayol uning nega ho‘l bo‘lib qolganini tushunmadi va eriga olib kelib berdi.
U odam ho‘l hamyonning ichidagi tillalarni ko‘rib juda hayron bo‘ldi. Xotinining aytganlari naqadar to‘g‘ri ekanini tushunib yetdi va ayoliga:
“Senga ko‘p zulm qildim, joningga azob berdim, meni kechir” , deya yolvora boshladi. Alloh taologa tavba va istig‘for etdi, Allohning solih qullaridan biri bo‘ldi. O‘sha kundan e’tiboran duo va iltijolarida shunday der edi:
“Yo Rabbim! menga dunyo va oxiratim uchun soliha bir ayol berganing uchun Senga shukr etmoqdan ojizman, meni avf et”.
Soliha ayol esa: “Yo Rabbim! Senga shukrlar bo‘lsinki, duomni qabul etib, juftimni solih bandalaringdan etding”, deya duo qilar edi.
Bu hikoyatdan olinadigan ibrat va hikmatlar ko‘p. Buyuklar demishlarki, “Sabrning o‘zi achchiq, ammo mevasi shirindir”.
Damin JUMAQUL tarjima qildi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
U Hijru Ismoil deb ham nomlanadi. U yarim doira shaklidagi ochiq binodir. Xatim deb nomlanishiga sabab, u Ka’badan sindirib olingandir. Quraysh Ka’ba binosini yangilaganda o‘sha yerni qoldirgan. Ismoil hijri deyilishiga sabab, Ibrohim alayhissalom Ka’baning yoniga arok daraxtidan Ismoil hamda onalariga kapa qurib berganlar. Demak, hijr Ka’baning qismidan bo‘lmagan. Lekin Quraysh Ka’badan qoldirib, Hijrga kiritgan joyi shak-shubhasiz Ka’badir. Hajmi olti gazu bir qarich, ya’ni uch metrdir.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan xatim haqida so‘rab: «U Ka’badanmi?» desam, u zot: «Ha», dedilar. Men: «Unda nima uchun Ka’baga qo‘shib yuborishmagan?» desam, u zot: «Qavmingning, ya’ni Qurayshning mablag‘i yetmay qolgan...» dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Boshqa bir rivoyatda keltirilishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyatdan endi qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzishga buyurib, uning chiqib ketgan joyini kirgizib, yerga yopishtirib, ikki eshik, ya’ni sharq va g‘arb tomondan eshik ochib, Ibrohim alayhissalom bunyod etgan poydevorga yetkazar edim», dedilar.
Ibn Zubayrni Ka’bani buzishga undagan narsa mana shu edi. Yazid: «Ibn Zubayr buzib, qayta qurayotganlarida guvoh bo‘ldim. Hijrni Ka’baga kiritdilar. Ibrohim alayhissalom qurgan poydevordagi toshlarni ko‘rdim. U xuddi tuyaning o‘rkachiga o‘xshar edi», deganlarida, Jarir: «Uning o‘rni qayerda edi?» dedilar. U kishi: «Hozir senga ko‘rsataman», dedilar. Jarir u kishi bilan Hijrga kirdilar. Yazid o‘sha makonga ishora qilib: «Mana bu yerda», dedilar. Jarir: «Hijrni taxminiy o‘lchab ko‘rsam, 6 gaz yoki shunga yaqin edi», dedilar.
Bu narsa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning so‘zlarida ham ochiq-oydin kelgan. Imom Muslimning rivoyatlarida esa: «Hijrdan olti gaz qo‘shdim», deb aytilgan.
Bu rivoyatlardan bilinadiki, Hijr Ka’baning bir qismidir. U Ka’ba atrofidagi taxminan 3 metrlar chamasi joydir. Boshqa yer esa Ka’badan emas. Shunga binoan hijrning orqa tomonidan tavof qilish durustdir. Kim Ka’ba ichida namoz o‘qishga imkon topa olmasa, Ka’baning chamasi 3 metr yonidagi xatim qismida o‘qisa, go‘yoki Ka’ba ichida namoz o‘qigandek bo‘ladi.
Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:
«Men Ka’ba ichiga kirib namoz o‘qishni yaxshi ko‘rar edim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam qo‘limdan ushlab, hijrga kirgizdilar, «Ka’baga kirishni xohlasang, mana shu yerda ham o‘qiyvergin. Chunki u Ka’badan bir bo‘lakdir», dedilar».
Boshqa rivoyatda Oisha roziyallohu anho: «Hijrdami, Ka’badami namozni qaysi birida o‘qishga ahamiyat bermayman», deganlar.
Salaflardan qilingan rivoyatda: «Xatimda, mezob ostida duolar mustajobdir», deyilgan.
Shayboniy: «Sa’id ibn Jubayrning Ka’bani hijrda kuchib turganlarini ko‘rdim», dedilar.
Zolim Hajjoj ibn Yusuf xalifa Abdulmalik ibn Marvonga maktub yozib, unda Ibn Zubayr Ka’bani o‘zgartirib, uning o‘rni bo‘lmagan joylarni qo‘shib, boshqa eshik ochganini aytgan va endi Ka’bani qaytadan bino qilishini so‘ragan edi. Hajjoj Ka’bani o‘zi aytganidek o‘zgartirib bo‘lganidan keyin Abdulmalik bildiki, Ibn Zubayr Ka’ba qurilishini Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytganlaridek amalga oshirgan edilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha, agar qavming johiliyat zamonidan endigina qutulganini hisobga olmaganimda, Ka’bani buzib, chiqib ketgan joylarini qo‘shib olgan bo‘lar edim...» deganlar.
Xalifa Abdumalik Hajjojga ruxsat bergani uchun pushaymon chekib: «Agar Hajjoj buzishidan oldin ushbu hadisni eshitganimda, Ibn Zubayr qurganlarini qoldirar edim», degan Muslim rivoyati.
Rivoyat qilinishicha, ba’zi abbosiy xalifalar Imom Molik ibn Anasdan Ka’bani buzib, hadisda zikr qilinganidek, Ibn Zubayr qurganlari kabi yana qayta qurish uchun fatvo so‘rashganida, Imom Molik roziyallohu anhu: «Ey mo‘minlar amiri, o‘tinib so‘rayman, Baytullohni podshohlarga o‘yinchoq qilib qo‘ymang, xohlagan kishi uni buzib o‘ynayvermasin. Shu holat bo‘laversa, odamlar qalbida Ka’baning haybati ketib qoladi», dedilar. Imom Molikning ushbu gaplaridan keyin Ka’ba mana shu holatda qoldi.
Xatim devorining balandligi 1 metr 32 sm. Devorning eni 1 metr 55 sm.
Ikki kirish orasidagi masofa 8 metr 77 sm. Ka’ba devoridan Xatim devorigacha 8 metr 46 sm.
Ka’badan Xatimgacha mavjud bo‘lak 3 metr.
Multazam tomondagi ochiqlik o‘lchami 2 metr 29 sm.
Muqobil ochiqlikdagi o‘lcham 2 metr 23 sm. Tashqaridan devor aylanasining uzunligi 21 metr 57 sm.
"Makka, Ka’ba, Zamzam tarixi, haj va umra manosiklari" kitobidan