وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآَنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
Qur’on o‘qilganda uni tinglangiz va sukut saqlangiz! Shoyad (shunda) rahm qilingaysiz! A’rof -204.
Ibn Abbos roziyallohu anhudan: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam namozda qiroat qilsalar u zot bilan birga as'hoblari ham qiroat qilar edi. Va sahobalar Nabiy sollallohu alayhi vasallamga xalal berishardi. Shunda “Agar Qur’on o‘qilsa...” oyati nozil bo‘ldi. Imom Sha’biy va Ato namozdagi qiroatga tegishli deganlar. Ibrohim ibn Abu Hurra Mujohiddan:”Namozga ham xutbalarga ham tegishli degan. Xutbaga ham istimo’ (tinglash) va insot (sukut saqlash) vojib”- degan. (Ibn Abbos tafsiridan.)
Alloh taoloning ushbu amri Qur’onni namozda va undan boshqa paytda ham jim turishlikni taqozo qiladi. Shuningdek, oyat jahriy oshkor namozda imomning ortida turgan insonning qiroat qilishini man qilgani kabi maxfiy namozda ham qiroatni man qiladi. Chunki, Alloh taolo jim turishlikni vojib qilar ekan jahriy yoki maxfiy holatdami, shart qilmadi. Agar jahriy qilsa, bizga istimo’ lozim, maxfiy qilsa, insot lozim. Zero, biz uning qiroat qilayotganini bilib turamiz. (Jassos, “Ahkamul Qur’on” tafsiridan)
“Ibrat - lafzning omligi bilan, sababning xosligi bilan emas” degan usul qoidasiga binoan namozdan boshqa payt ham tinglash vojibdir. Fathul Qodirda kelishicha: Bir kishi fiqh yozyapti, yonida esa bir kishi Qur’on o‘qiyapti. Qur’onga istimo’ qilishga faqihning imkoni yo‘qligi uchun qori gunohkor bo‘ladi (yo boshqa joyda o‘qisin, yo ichida o‘qisin). Shuningdek, tunda insonlar uxlab yotgan o‘rinda o‘qisa ham gunohkor bo‘ladi. “Qunya”da kelishicha, yosh bola qur’on o‘qisayu oilasi ish qilayotgan bo‘lsa nima bo‘ladi degan masalada, agar oilasi bola Qur’on o‘qishga kirishishdan oldin ishga kirishgan bo‘lsa gunohkor emas, agar qiroatni boshlagandan keyin ishga kirishsa gunohkor bo‘ladi, deyilgan. (Fathul Qodir tafsiridan.)
Tafsiri Nasafiyda esa ushbu oyatning tafsirida shunday deyiladi: “Buning zohiri namozdagi qiroatga ham, boshqa holatdagi qiroatga ham istimo’ va insotning vojibligidir. Ayrimlar “agar Payg‘ambar oyat nozil bo‘lgan paytda sizlarga tilovat qilsa unga quloq solinglar” degani, deydilar. Jumhur sahobalar roziyallohu anhum muqtadiyning tinglashi vojib, deydilar. Ayrimlar xutbani tinglash, deydilar. Ayrimlar ikkalasini ham, deydilar. Ikkisiga ham tegishli degani to‘g‘riroq”. (“Madorik at-Tanzil va Haqoiqul ta’vil” tafsiridan)
Qur’on tilavotiga quloq solish Allohning rahmatiga erishish va shaytonning nayranglaridan himoyalanish yo‘lidir. U qachon o‘qilsa quloq solish va qiroat asnosida jim turishdir. Quloq solish eshitishdan kuchliroq. Chunki quloq solish ma’lum maqsad va niyat bilan, shu so‘zni idrok qilishim kerak degan ma’noda butun hissini unga qaratadi. Eshitish esa unday emas, u yo‘l-yo‘lakay ham bo‘lishi mumkin. Kim quloq solsa va jim tursa tushinish va tadabbur qilishga loyiq bo‘ladi. Va shundaylarga Allohning rahmatini umid qilsa bo‘ladi. Oyat mutloq qiroatga quloq solishga dalolat qiladi, hoh naomzda bo‘lsin, hoh tashqarida. Bu Hasan Basriydan rivoyat qilingan. Ahli zohirlar ham shu fikrda. Ayrimlar juma xutbasi haqida nozil bo‘lgan deydilar. Bu xato fikr. Chunki, oyat makkiydir. Juma esa hijratdan keyin madinada farz qilingan. Ayrimlar mustahab, vojib emas deydilar. Sahobalar namozda bir birlariga gapirar edi, bu oyat nozil bo‘lgandan so‘ng namozda gapirish harom qilindi, deydilar. Ibn Munzir: Namoz va xutbadan boshqa payt istimo’ va insot voji emasligiga ijmo’ qilinganiligini aytadi. Zero, har bir qiroat qilayotgan shaxsga quloq solish katta mashaqqat. Bunda ilm olayotgan ilmdan, ishchilar ishidan qozilar hukmdan mashg‘ul bo‘lib qolishlariga olib keladi. Nabiy sollallohu alayhi vasallamning qiroatlari ayrimlari nozil bo‘lgan narsani yetkazish, ayrimlari va’z va irshod bo‘lgan. Shuning uchun bu oyatni faqat imomning qiroati orqasidan qiroat qilish mumkin emasligiga dalolat qiladilar. Qorining yonida boshqa qori qiroat qilayotgan bo‘lsa, qiroatni to‘xtatib unga quloq solishi shart emas. Qur’onni mensimasdan beparvolik bilan quloq solmaslik mumkin emas. Ko‘p shaharlarda motamlarda kuzatilganidek, qur’on o‘qilsa bekorchi narsalarni gaplashib o‘tirish mana shu oyatning buyrug‘iga xilofdir. Shuningdek, Qur’onni eshitishdan qasddan qochish mo‘min insonning ishi emas. (Muhammad Rashid Ali Rizo: “Tafsirul Manar”).
JALOLIDDIN